ALGEMEEN > Techniek > kleurpigmenten.
Hallo allemaal.
Op een werkstuk heb ik kleurpigmenten opgebracht in een potloodtekening (glazuurpotlood) en het geheel lijkt een beetje op aquarel.
Nu is er een heel klein stukje (1/2 cm) waar de glazuur weggetrokken is. Verder ziet het geheel er netjes uit.
Zelf zit ik te denken dat ik mogelijk op het weggetrokken deeltje iets te veel kleurpigment (oker) onder het glazuur heb aangebracht.
Heeft iemand ervaring met deze vorm van schilderen op keramiek en zou dit de reden kunnen zijn dat het glazuur zodanig weggetrokken is, dat de kleihuid te zien is?
Het werkstuk is raku gestookt.
Groetjes: Marrie.
Op een werkstuk heb ik kleurpigmenten opgebracht in een potloodtekening (glazuurpotlood) en het geheel lijkt een beetje op aquarel.
Nu is er een heel klein stukje (1/2 cm) waar de glazuur weggetrokken is. Verder ziet het geheel er netjes uit.
Zelf zit ik te denken dat ik mogelijk op het weggetrokken deeltje iets te veel kleurpigment (oker) onder het glazuur heb aangebracht.
Heeft iemand ervaring met deze vorm van schilderen op keramiek en zou dit de reden kunnen zijn dat het glazuur zodanig weggetrokken is, dat de kleihuid te zien is?
Het werkstuk is raku gestookt.
Groetjes: Marrie.
20 antwoorden
-
Hoi Marrie,
Ik weet wel dat te dik opgebracht rood pigment er ook voor zorgt dat de transparante glazuur eroverheen wegtrekt. En dat terwijl er ook nog 10% glazuur door de pigment gemengd was. Volgens mij geldt het voor alle te dik opgebrachte pigmenten.
Wel zonde!!
Groetjes Let. -
Hoi Let.
Het valt niet zo heel erg op hoor en bovendien was het een leerproces want ik had het nog niet eerder gedaan.
Wel erg leuk trouwens om te doen. Ik ga deze techniek komend weekend weer gebruiken en dan op een werkstuk wat niet als proef is bedoeld, dan zie je dingen natuurlijk graag helemaal goed.
Ik heb de pigmenten vermengd met water en daarna het werk gefixeerd met haarlak.
Daarna de glazuur gespoten.
Op dat éne kleine weggetrokken stukje na, ziet het er goed uit en het geheel bestaat uit verschillende kleuren en ook over elkaar heengebracht. Ik heb het zelfs ook nog wel weer afgeveegd om kleuren in elkaar over te laten lopen.
Jij denkt dus ook: iets té dik opgebracht.
Bedankt voor je antwoord en ik zal eens goed opletten waar het fout gaat.... :-)
Groetjes: Marrie.
-
Marrie,
Pigmenten werken op zich als een anti-flux en gaan maar smelten op hogere temperatuur, dan het glazuur dat u er overheen zet.(gelukkig maar)
Als je deze pigmenten dun aanbrengt, kan het glazuur de brug maken naar de scherf. Om dit pigment ( maakt niet uit welke kleur ) vast te spijkeren en een brug te slaan naar de scherf, voegt u voor aardewerk zeker 20% fritte eraan toe. Voor steengoed volstaat reeds 5%. Om het pigment te fixeren en gemakkelijk schilderbaar te maken, voegt u er flink wat CMC-lijm aan toe. Arabische gom is nog beter voor deze toepassing, maar duurder. -
Bedankt voor de uitleg, Lucien.
Ik pak komend weekend dan eerst een werkstukje op, om te kijken hoe dat gaat met kleurpigmenten vermengd met fritte en CMC lijm. Mogelijk zal dat heel anders werken/schilderen.
Wanneer het werk klaar is, laat ik van me horen.
Groetjes: Marrie.
-
Graag gedaan Marrie.
Als u de pigmenten aanmaakt met arabische gom, kan u de restjes in ijsblokjes-vormpjes ( hoe noemen die dingen eigenlijk ?!) gieten en laten opdrogen. Kan u gebruiken als aquarel-kleurtjes. -
Een goed idee, Lucien om de restjes in ijsblokvormpjes te bewaren. Misschien ook leuk om onder "tips' te kunnen plaatsen...
Aangezien ik een "denker" ben en dan een "doener" vraag ik me af of ik in mijn geval (aquarel op keramiek gecombineerd met raku) misschien niet beter gebruik kan gaan maken van een majolica??
De majolica wordt door de fabrikant benoemd als geschikt voor wat lagere temperaturen ( max. 1200 graden) dan de kleurpigmenten.
Wel houd ik alle tips betreffende de kleurpigmenten vast voor een eventuele gladbrand op een hogere temperatuur....voor beide goed te gebruiken?? Als je maar weet: hoe! :-)
In de vele boeken die ik heb wordt majolica altijd beschreven als opglazuur. De ondergrond is dan een tinglazuur.
De industrie geeft aan de majolica's te kunnen gebruiken als onder én opglazuur én te kunnen vermengen mét glazuur. Men zegt niet: hoe.... en ik kom er theoretisch, via de boeken, ook niet duidelijk achter.... Ik krijg er geen helder beeld van.
Ik vraag me nu dus af of ik voor mijn doeleind niet beter over kan gaan op majolica en daarover een transparant glazuur, in plaats van de kleurpigmenten gezien de (raku) temperatuur?????
Dan komen wederom de vragen waarin ik me verdiep:
- Vermeng ik eventueel bij gebruik van majolica (bedoeld als onderglazuur ) de kleuren met glazuur
- of: vermeng ik de majolica alleen met water
- of: gebruik ik bijv. ook hierbij arabisch gom om te vermengen.
Ik ben weer één en al oor en ik hoop dat er méér belangstellenden zijn....en misschien méér vragen en oplossingen betreffende het gebruik van majolica's.
Rondom de majolica's is het op het forum best wel stil.....?? -
Marrie,
Betreft het begrip MAJOLICA.
Voor de inval van de Moren in Spanje moesten we het in Europa stellen met een loodwit-glazuur op rood aardewerk. Zij introduceerde het tinglazuur (dekkend op rode scherf ) met kleuroxdes er bovenop, al dan niet met een transparant als deklaag (dat ook de binnenkant verzegelde, waar er geen "duur" tinglazuur op zat ). Het bekendste potterie-centum was Mallorca. Vandaar "Majolica". Nadat de Moren in de 15e eeuw Iberia moesten verlaten, verhuisde deze techniek naar Italië, met als bekend centrum Faënza. Vandaar "Faience". Later is deze techniek in Delft gebruikt als "Delfts aardewerk". De spraakverwarring met Majolica, Faience en Delfts aardewerk komt blijkbaar enkel in Nederland voor, alsof het hier om verschillende technieken gaat. In Spanje gebruikt men een tinglazuur als onderlaag om de rode scherf te bedekken. In Italië voegde men kalk of mergel toe aan de klei, zodat die een lichtere kleur kreeg ( het typische terracotta ) en daardoor minder tin nodig had. In Nederland had men zo'n minderwaardige scherf, dat men deze bedekte met een pijpaarde-sinterslib als basis. Men wou aan de scherf een porselein-look geven, wat toen zeer in trek was. MAJOLICA = FAIENCE = Dekkend witte glazuur decoreren met pigmenten, als opglazuur of onderglazuur ( in geval er nog een transparante wordt overgezet ). In Portugal en Delft gebruikt men veelal "oxyde-zouten" ( bv. cobaltacetaat ). Aan te raden zijn zeer fijn gemalen pigmentfrittes ( glaze stains ) met wat kleefstof gemengd. Als men deze op een dekkend glazuur zet, spreekt men van "opglazuur". Als men daarover nog een transparante glazuur zet, wordt deze opglazuur een "onderglazuur". Hallo, volgt u nog ? :-). Je kan ook een wit sinterslib gebruiken als basis en deze eerst biskwie stoken, om dan pas verder te gaan met pigment en een glazuur eroverheen. Dan spreekt men ook van een "onderglazuur". En zoals u met waskrijtjes werkt noemd men Cuerda Seca. Onderling weer combineerbaar. Dus Nederland: Majolica is gelijk aan Faience . ( Oef, en nu koffie ). -
Hallo Marrie,
De "Majolica" of onderglazuur die jij bedoelt, daar zit al wat glazuur doorheen. Als je dat meteen op de scherf aan zou brengen en het zou stoken zonder er verder iets mee te doen dan krijgt het al een matte glans en voelt aardig glad aan.
Groetjes Let. -
Hallo Lucien en Let.
Prettig en duidelijk beschreven Lucien, wat nu de Majolica-techniek is. Beter dan in veel boeken staat geschreven. Fijn dat er zo veel energie in is gestoken.
Van bovenstaand is het meeste wel bekend bij mij en inderdaad gebruiken de Nederlanders wel vaker 1 woord voor meerdere begrippen. Dat kan verwarrend zijn.
Let heeft me goed begrepen wat ik nu eigenlijk bedoelde, maar ik wil ook graag zeggen Lucien, dat uw schrijven evengoed leerzaam was. Ik weet het zeer te waarderen.
Ik heb van VEKA eens een setje van 10 potjes
"Majolica" gekocht in verschillende kleuren waar niet op staat wat voor poeder-samenstelling er in zit. Handig hé? :-) De gebruiksaanwijzing zit er bij in de vorm van:
Te gebruiken als onderglazuurverf, als opglazuurverf of voor het kleuren van de glazuren.
Wat ik hiermee graag wil is: kleuren rechtstreeks op de biscuit brengen en vermengen met water en onderling mengen, zoals beschreven. Daarna een transparante glazuur er overheen brengen.
Wanneer Let aangeeft dat er al wat glazuur door dit produkt "majolica" (glazuurverf) is vermengd dan zou dit voor mijn doel toch ook geschikt moeten zijn.
Hebben jullie er toevallig ervaring mee?
-
Volgens mij kun je het gewoon gaan gebruiken hoor Marrie!
Succes!
Groetjes Let. -
Bedankt, Let.
Ik heb het nét allemaal klaargezet.
Ga er nu mee aan de slag!
Ik zal het resultaat melden.
Groetjes: Marrie.
-
Toch eerst weer proefjes gemaakt en hoewel ik zowel fritte als CMC lijm heb ben ik toch aan de slag gegaan met alleen toevoegen van water, óók bij de kleurpigmenten.....
De zgn. "majolica's" en de kleurpigmenten zijn direct op de biscuit aangebracht.
Beiden zijn (om de aquarel-kleuren een beetje na te bootsen) lichtjes weggeveegd.
Een transparant raku-glazuur opgebracht.
Dus: ook raku gestookt natuurlijk.
Beide werkjes zijn gemerkt.
KP = kleurpigment.
M = majolica.
En de kleurpigmenten zijn naar mijn mening de winnaars.
Volgende keer wil ik graag ook eens proberen met toevoeging van een fritte aan de kleurpigmenten Lucien, om dan ook weer de verschillen te kunnen waarnemen van werkwijze en eindresultaat.
En Let, het kan inderdaad heel goed met de "Majolica's" als onderglazuur.
Het eindresultaat van dit produkt was jammer genoeg niet waar ik dit keer naar toe wilde.
Alles bij elkaar genomen was 't weer een leuke proef en mogelijk een stimulans voor anderen om met het één of het ander iets te doen.
Let, Lucien, bedankt voor jullie tips!
Hartelijke groetjes: Marrie.
Bijlagen:
-
Prachtig Marrie!!
Groetjes Let. -
Ja, maar....Let.
Welke vind jij het mooist want er zit wel degelijk verschil in.
Ik ken de werkstukken natuurlijk maar komt het verschil voor iemand (via deze foto) een beetje duidelijk over??
Ik ben benieuwd of, óók jij, een voorkeur hebt???
Groetjes: Marrie.
-
Hallo Marrie,
In werkelijkheid zal het verschil misschien wel duidelijker zijn, maar zo te zien is de linkse proef iets minder geslaagd. De kleurtjes zitten er wat "papperig en vlekkerig" op. De rechtse proef komt zo uit een cartoon-boekje. Wel zeer goed getekend zeg. Een idee om hiermee tegeltjes te ontwerpen, of ganse muurfriezen.
Wat betreft de toevoeging van een percentage fritte is enkel nodig als het glazuur er op zou schiften. Als je pigment als aquarel gebruikt krijgt het glazuur voldoende kans door het pigment heen te dringen.
Zullen ze zelfs in Japan weten te waarderen. :-) -
Marrie, ik ben het helemaal met Lucien eens!
-
Beste Marrie,
Wat leuk dat je het resultaat van je proeven op het forum zet. Interessant om te zien , mee te genieten en zelf weer op ideeën te komen.
Mijn voorkeur gaat ook uit naar de kleurpigmenten , een prachtig geheel. Bij de majolica valt de tekening door sommige donkere delen wat meer uit elkaar.
Ik ben wel benieuwd of je er een mat of glanzend transparant glazuur overheen gezet hebt. En op welke temperatuur stook je je raku werk ?
Ik heb zelf een elektrische oven.
Succes,
Lisette -
Hallo Lisette,
Afgezien het antwoord van Marrie op welke temps. ze werkt, volgende opmerking: Een glazuur gestookt binnen een ander tijdverloop geeft een ander resultaat. Raku-glazuren worden binnen de tijdspanne van 1 uur afgebakken. Aardewerk in een elektrische oven doet er uren langer over. Enkel de temperatuur is maar een deel van het verhaal. U hebt nog rekening te houden met de duur van de stook en de admosfeer (reductie of oxydatie). Om aan deze drie voorwaarden te voldoen gebruikt men daarom een smeltkegel. De stookvoorwaarden voor Raku gelden dus niet voor een elektrische stook. Als voorbeeld; Een raku-glazuur, gestookt op 1000°C binnen 1/2 uur kunt u gaar stoken in een elektrische oven op 950°C in 7 uur. Hou hier steeds reekning mee. -
Lucien,
Bedankt voor deze aanvullende informatie.
Lisette -
Hallo Lisette.
Bedankt voor het complimentje op mijn proefjes.
Ik heb er een glanzend glazuur op geplaatst.
De glazuur heb ik er niet té dik opgebracht want anders zou naar mijn mening het potloodstreepje kunnen vervagen. Na het opbrengen van de glazuur kon ik de tekening nog nét zien.
Ik stookte in dit geval, rond de 1000 graden.
Groetjes: Marrie.
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.