ALGEMEEN > Glazuur - algemeen > Poeder op glazuur na stoken
Bij gebruik van het alkalische glazuur uit de glazuurgids van Neal French gebeurt er iets dat ik niet snap. Het glazuur komt mooi uit de oven. Als het een tijdje uit de oven is (een dag of 2) komt er een witte poederlaag op het glazuur te liggen. Als ik die poederlaag wegpoets is het glazuur weer prachtig schoon, maar na een paar dagen zit er weer een poederlaag op. Dat gebeurt steeds opnieuw (dus: de poeder komt steeds weer terug nadat ik het onder der kraan of met een droge of natte doek verwijderd heb). Nadat ik een aantal keren de ontstane poederlaag verwijderd heb, blijft het weg. In mijn oude oven had ik dit probleem nooit. Het gebeurt pas sinds ik in mijn nieuwe oven stook.
Het recept is als volgt:
75 hoog alkalische fritte
15 kaolien
10 kwarts
Ik stook op 1040 graden, en houd de eindtemperatuur 30 tot 45 minuten vast.
Wat is dit voor een poeder? Waarom komt het pas na een tijdje op het glazuur tevoorschijn? Waarom komt het steeds weer terug? Kan ik het voorkomen?
Zie foto...
Het recept is als volgt:
75 hoog alkalische fritte
15 kaolien
10 kwarts
Ik stook op 1040 graden, en houd de eindtemperatuur 30 tot 45 minuten vast.
Wat is dit voor een poeder? Waarom komt het pas na een tijdje op het glazuur tevoorschijn? Waarom komt het steeds weer terug? Kan ik het voorkomen?
Zie foto...
Bijlagen:
11 antwoorden
-
De foto is niet doorgekomen. Nieuwe poging...Bijlagen:
-
Hallo Yvonne, Ik vermoed dat het in-water-oplosbare bestanddelen zijn in het gebakken glazuur. Deze kunnen 'uitzweten' doordat de scherf en misschien het glazuur zelf langzaam vocht opneemt dat vervolgens met het zout naar de oppervlakte komt als gevolg van verdamping. Zeker weten doe ik het niet. Je zou een vochtwerend middel kunnen proberen om dit vochtverkeer af te stoppen.
Met groet van www.michelkuipers.nl -
Hai Yvonne, Nog even een aanvulling. Ik vraag mij af of het alkalische fritte dat je gebruikt exact dezelfde is als die je gebruikte bij het stoken in de oude oven.
Met groet van Michel -
Hallo Michel!
Dankjewel voor het antwoord. Ik had zelf ook aan een zout of zo gedacht, maar kon het niet verklaren. Dit zou een idee kunnen zijn.
Het is precies dezelfde fritte (15.10) als die ik gebruikte in de oude oven. Zelfs dezelfde voorraad-bus nog, dus dat kan het niet zijn.
Dankjewel voor het antwoord!! Ik ben benieuwd of er nog meer ideeën zijn!
Groeten, Yvonne Berben. -
Yvonne, het is wel een raar verschijnsel, maar zouten zijn het zeker niet, tenminste als je wel degelijk boven de 1000°C gestookt hebt. De reden waarom men steeds bisquit moet stoken, hoger dan 900°C is omdat alle ' zouten ' overgaan in oxydes. Eén van de functie van een fritte is om nét zouten en moleculair gebonden mineralen door verhitting te koppelen aan een glasvormer. Frittes die de 900°C niet gehaald hebben, gaan bij stockeren samenklitten. Echter, opgenomen in een glazuur en gestookt boven 900°C ( aan max.150°C/uur ) speelt dit geen rol meer.
-
Dankjewel Lucien. Mmmmmm.... geen zouten dus. Maar wat dan wel :-)
-
Yvonne, kan je die poeder er afhalen (met een creditcard) en verzamelen in een glas. Indien het een zout is zou dit met water moeten oplossen. Het is haast forensisch onderzoek niet ?
-
O ja... dat is een goed idee! Ga ik proberen. Wordt vervolgd...
-
Nee, het lost niet op in water. Geen zout dus.
Zou het iets met de CaO in de fritte kunnen zijn? Ik heb begrepen dat CaO nooit helemaal oplost in een glazuur.
-
Yvonne, ik vrees dat het ook geen CaO kan zijn, want dat lost wél helemaal op in een glazuur. Het gaat zelfs onafhankelijk smelten net boven de 1100°C. CaO is een aardalkali en daardoor een smelter in glazuren. Klei dat nogal wat Calcium bevat is daarom ook niet geschikt voor steengoedtemperaturen ( >1100°C ). Voor mij blijft het ook een raadsel. Nog nooit gezien. Kan je misschien " De wenende pot van Yvonne ' noemen en er een bedevaartoord voor gefrustreerde keramisten van maken. Hahaha
-
hihi! Lijkt me een goed idee!
Groeten, Yvonne
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.