ALGEMEEN > Stoken > vuurkorf
IK heb een vuurkom gemaakt, de juiste klei gebruikt, ( grove chamotte ), heel langzaam gebakken,
Bij de eerste keer een vuurtje stoken barstte hij. Weet iemand hoe dit kan, wat heb ik niet goed gedaan?
Bij de eerste keer een vuurtje stoken barstte hij. Weet iemand hoe dit kan, wat heb ik niet goed gedaan?
6 antwoorden
-
Deze kleien worden gebakken tot 1500°C. Ze bevatten veel aluminium en weinig alkali (zie bij grondstoffen). De vuurvaste klei wordt gebruikt voor maken van vuurvaste, hittebestendige materialen, denk maar eens aan de materialen die we gebruiken in de keramiekovens (stenen en stapelmaterialen
Denk dat je deze klei hier voor had moeten gebruiken -
dank je wel. Klinkt logisch. Hoewel ik volgens een leverancier de juiste klei kocht. Ga het uit proberen.
-
Het moet niet noodzakelijk ' vuurklei ' zijn ( 1500°C ). A.Stokkink geeft reeds een goede raad; klei met een zeer hoog Aluminiumgehalte en een laag Siliciumgehalte. Grove chamotte is steeds uit den boze. Het is niet de korrelgrootte wat belangrijk is, maar het %. Mulliet ( Molochiet ) is een beter vulmiddel dan chamotte door zij hoog Al²O³ - gehalte. Kies voor een crème of witbakkende klei. Rood ijzeroxide in de klei is af te raden. Maar het allerbelangrijkste is dat je laag genoeg onder het sinterpunt van de klei blijft. Hetzelfde principe als bij Raku.
-
Ze verkopen klei met 200% chamotte. Ik begrijp dat die wel goed gaat, ( aanbevolen voor vuurschalen) Maar laag genoeg onder het sinterpunt snap ik niet. Zou je me dat kunnen uitleggen. Ik blijf leren, heerlijk)
-
Mieke, Je kan bij klei net zoveel chamotte toevoegen tot het uit elkaar valt, en ik denk dat dit niet de bedoeling kan zijn. Elke klei heeft een onder- en een bovengrens-temperatuur. Onder de ondergrenstemperatuur is deze klei niet mechanisch sterk genoeg en zou breken bij de minste manipulatie. De bovengrenstemperatuur is het punt waarbij de klei gaat ' sinteren ', dichtsmelten als het ware. Ga je deze klei dan nog hoger stoken, gaat ie smelten en krijg je zo een glazuur. Een het sinterpunt bereikt wordt deze klei waterdicht. Dit gaat zo bij elke klei. Steengoedklei op aardewerktemperatuur gestookt kan dus reeds mechanisch sterk zijn, maar nog lang niet waterdicht, maar daardoor nog ' elastisch' genoeg om een thermische schok op te vangen. Als deze klei dan nog veel aluminiumoxide bevat, zal het doorgeven van warmte sneller gaan ( denk maar aan een alu-kookpot ) dan door silicium ( denk maar aan glas ). Dus hoe minder de klei reeds verglaast is, hoe meer rek en hoe meer Al²O³, hoe beter de warmte-overdracht. Wat dus werkt voor een vuurschaal, werkt net zo met Raku.
Nog dit betreft chamotte-korrelgrootte: Chamotte is gebakken en gemalen steengoed. Deze heeft de functie om de krimp van de klei te reduceren, gezien het deel chamotte niet meer mee gaat krimpen. En daar komen we dan op de korrelgrootte. Gezien de klei rond één grote chamotte-korrel een grotere spanning moet verwerken dan rond een kleine korrel, zullen er zich miniscule haarscheurtjes ontstaan bij een grote korrel, gezien de omtrek van deze korrel groter is. Het heeft dus zo geen zin om grove chamotte te gebruiken, maar wél de hoeveelheid. De grens van dit % hangt af van de gebruikte klei of die dit al dan niet ' mechanisch ' aan kan. Dit heeft te maken met het % aluminiumoxide, gezien deze werkt als ' lijm' tussen de basevormende oxides ( smelters bv. natriumoxide ) en de zuurvormende oxides ( glasvormers bv. siliciumoxide ).
Je mag hier ook uit besluiten dat werken met steengoedklei , je daarvoor niet automatisch een steengoed-product hebt. Dit heb je pas als je deze klei op zijn bovengrens stookt. -
Bedankt Lucien, dit verhaal snap ik.
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.