ALGEMEEN > Diversen > draailes aan volwassenen met verstandelijke handicap
eens per week geef ik draailes aan volwassenen met een verstandelijke handicap, waaronder mensen met het syndroom van Down. Hoewel zij erg hun best doen en het ook leuk vinden (dat ik slechts twee leerlingen tegelijk heb zal helpen) blijft het centreren een groot probleem. Ik vermoed dat dat vooral komt door een lage spierspanning. Ik heb wel kleine oefeningetjes met hen gedaan door hen te vragen de handen tot "plankjes" aan te spannen en daarmee weerstand te geven als ik hun hand wegduw, maar dat helpt niet erg. Ik zou het mijn leerlingen graag gunnen dat ze vooruitgang zien. Heeft iemand ervaring met deze doelgroep? Andere tips?
7 antwoorden
-
Hanneke, dit is een vraag die ons allen aanbelangd.
1- Door de populariteit van het "Shimpo"-model draaischijf werken we reeds te laag bij de grond. De hoogte van dit type draaischijf is afgestemd op een ' zit-op-de-grond ' cultuur.
2- Pottendraaien is in het westen geïmporteerd door het Rom.Rijk, en daar zat men op een andere wijze aan de draaischijf. We hebben door de eeuwen heen onze zithouding gaan wijzigen door draaischijven te knutselen die de zithouding van de Grieken niet meer toeliet. We zitten dus allemaal op een verkeerde wijze voor de draaischijf, en dit wordt duidelijk als men beperkt is in kracht of rugklachten heeft. Kent je de ' potters- tick? De oorzaak zit hem in de neiging ook de zijkant én onderkant van de pot constant te volgen. Als men in ruiters-zit draait, is men verplicht om de rug te torsen,
http://www.youtube.com/watch?v=IxpcUnquXJI
wat men niet heeft als men in ' amazone-zit ' voor de schijf zit. zie demo:
http://www.youtube.com/watch?v=aqzlVa9tqG0
De man op de demo zit een stuk hoger zonder gebogen rug. Hij hoeft maar naar voor te buigen om ook de onderkant van de pot te zien. Geen last van potters tick.
De kracht die vanuit zijn linker-bovenarm komt, vertrekt vanuit zijn schouder en wordt ondersteund door de plank achter de draaischijf die schuin tegen de muur aanleunt. Door zijn elleboog te laten zakken kan hij moeiteloos de klei centeren zonder dat de armen een elips-beweging maken zoals wij draaien als de pot recht voor ons staat. Men kan zich ook beter focussen op de rechterhand die de vorm geeft.
Dit is de wijze waarop ik draai, doordat ik dit ook van een Griek heb geleerd. Hij kon zo moeiteloos 60 ( zestig ) borden per uur draaien en had daardoor iemand nodig om de planken aan en af te dragen en iemand die de kleihompjes prepareerde. Deze wijze van draaien stelde me in staat om reeds na zes maand een kolom van 70 cm. hoogte te draaien.
Het is wel even wennen als je anders bant aangeleerd, maar velen zullen hier zeker baat bij hebben. ( ontbreken van kracht, rug- of nekletsels,centerings-problemen met grotere massa's ). Misschien iets voor je leerlingen met Down. -
Hallo, Hanneke,
Ik werk in de zomer met kinderen en mensen met beperkingen. Ik centreer altijd voor hen en heb niet het gevoel dat zij dat als een probleem/gemis ervaren.
Je schrijft dat het een groot probleem is, ervaar jij dat alszodanig 0f is het het probleem van de mensen waar je mee werkt?
Het verschil is wel dat jij iedere week met hen werkt en ik maar 1 of 2 weken achtereen. Wanneeer deze mensen het centreren ervaren als een werkje dat bij mij hoort, merk ik niet, dat dat een probleem is voor hen. De vooruitgang zit hem in de hoogte van de potjes denk ik?
Leuk werk, hè!
Groeten,
Inez
-
(O leuk. Ik ben van het brainstormen over oplossingen. Daar hou ik erg van. Kan wel met zeer onverwachte dingen aan komen zetten. Dus neem er van mee wat je gebruiken kunt.)
- Op een draaibank centreert de drieklauw het werk. Geen gerommel met het midden zoeken.(Zie foto)
- Iets dergelijks is er ook voor draaischijven, alleen dan van plastic. Ook met 3 klauwtjes, maar meer om een rond werkstuk dat al droog is nog eens gecentreerd te kunnen bewerken.
- Er zijn dus manieren om materiaal dat al niet meer zo zacht is op een makkelijke wijze te centreren.
- Als materiaal nog zacht is kun je het op de draaischijf slaan en met een klei-harp tegen de omtrek, snijden zodat er een gecentreerde cilinder overblijft. Misschien moet de klei-harp daarvoor wat aangepast worden.
- Wil je meer pret hebben dan kun je misschien met een aantal mensen-met-weinig-spierkracht tegelijk 1 werkstuk centreren. Laat ze er een cirkel omheen maken, met de vuisten, en die cirkel steeds kleiner laten maken. Bijvoorbeeld.
Zit er iets bij?:-) mvg LisetBijlagen:
-
Hallo,
Even een reactie op het antwoord van Lucien.
Rugproblemen komen dikwijls juist voort uit het tegelijkertijd buigen en torderen van de rug.
De Griekse mijnheer op het filmpje doet niet anders, behalve wanneer hij de zijkant van zijn werk beoordeelt; wat hij dankzij zijn ervaring nauwelijks hoeft.
Elke Mensendieck- of Cesartherapeut (bewegings- en houdingtherapeut)zal dit bevestigen.
Als wij in ruiterzit achter onze draaischijf zitten is dat alleen maar goed en in feite minder belastend voor de rug op voorwaarde dat we onze voeten aan weerszijde van de schijf plat op de grond hebben staan.
Een toerenregelaar met hoge handel is dan m.i. het best omdat je je stabiele houding dan niet hoeft te veranderen.
Het zou interessant zijn de herniaverhouding Griekenland-Nederland te weten.
Soms is vooruitgang inderdaad verbetering, soms slechts verandering.
Wat het in dit geval is zullen de feiten ons leren.
groet,
Frans V. -
Hallo,
Even een reactie op het antwoord van Frans.
Uit je reactie mag ik aannemen dat je ervaring hebt met de ' Griekse ' wijze van zithouding? Je gaat even voorbij het feit dat deze houding het voordeel bied dat men vanuit de schouder en met behulp van het plankje achter de elleboog, de belasting totaal wegneemt uit de armen en zeer geschikt is voor mensen met minder kracht in de armen. Het filmpje laat enkel het principe zien en niet DE ideale zithouding. Ik werk sinds 1976 op een Alsager-draaischijf die een driehoekige basis heeft( zie google afbeeldingen )en deze juiste houding toelaat: Geen rugklachten, 10 kg centeren zonder moeite, geen ' potters tick'. Ik kan mezelf toch ondertussen als arvaringsdeskundige beschouwen, is het niet? Je gaat ook even voorbij het feit dat iedereen die het ' type ' Shimpo gebruikt met een totaal gekromde rug werkt of hij/zij dit ' type ' op een sokkel heeft staan of erbij op de grond gaat zitten. En wat die toerenregelaar-met-hoge-handel erbij komt doen is zelfs totaal irrelevant.Is een voetpedaal dan minder goed? En of elke bewegingstherapeut jouw denkpiste gaat volgen is me ook al zeer de vraag. -
Dag allemaal, het zal wel komen doordat ik in september met vakantie was maar ik vond geheel bij toeval pas vorige week jullie buitengewoon aardige en meedekende reacties. Heel veel dank allemaal!
Inez, natuurlijk kan ik zelf ook wel voor de betrokkenen centreren en hoeft dat voor hen geen probleem te zijn, maar àls ze het zelf zouden kunnen leren lijkt me dat toch ook fijn voor hen, vooral omdat ze er tot nu toe minstens een semester mee bezig zijn. Vandaar dat ik er toch over aan het denken sloeg.En Lisette, wat een vindingrijke ideeën!Maar gaat het bij het centreren ook niet om het op-en-neer werken van de klei?Lucien, ik kon op je filmpjes niet zo goed het beeld onderscheiden, maar ik snap geloof ik wel wat je bedoel.Het idee van een steun voor de elleboog heb ik inmiddels min of meer uitgeprobeerd, maar ik zag nog geen resultaat, deels ook omdat ik het niet goed kon uitleggen aan mijn leerling die er niets van begreep. In de discussie tussen Lucien en Frans durf ik geen positie te kiezen, maar ik ben hoe dan ook toch gebonden aan de draaischijf die me in het atelier ter beschikking staat. Hoe het zij, ik bliijf er over nadenken en houd graag alle tips in gedachten
nogmaals veel dank allemaal, Hanne
-
Bij al deze opmerkingen valt mij op dat er blijkbaar zo gecentreerd wordt dat er veel belasting op de armen komt. Op zich kan dat vermeden worden. Wanneer ik studenten leer om te centreren, laat ik hen hun lichaam gebruiken als hefboom. Beide handen tegen de kleikoon en de ellebogen stevig in de zij. Vanuit de symmetrische zithouding (evt sta houding)wordt er gelijkmatig naar voren gedrukt met beide handen, waarbij het lichaam wordt gebruikt als een soort hefboom. Bij deze aanpak is er relatief weinig spierkracht nodig.
Succes ermee www.michelkuipers.nl
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.