ALGEMEEN > Glazuur - problemen > scherf te poreus ?
Mijn kopjes van Fuchs extra witte (porseleinachtige) klei geeft problemen bij het glazuren. Bij het ingieten met transparant trekt het water zó snel in de scherf (biscuit 960 graden)dat het glazuur er veel en veel te dik op zit. Dunner maken van het glazuur met water heeft geen effect, nat maken van de scherf geeft weer te dun resultaat. Hoe kan ik dit oplossen ?
23 antwoorden
-
Jozefien, je moet er een product aan toevoegen wat het water vasthoud zoals bv.gekookt maismeel of CMC. Het glazuur gaat hierdoor ook homogener worden.
-
Lucien, dus maïzena koken met water en dat bij het glazuur doen ? Zou het dan misschien ook met behangsellijm kunnen ?
-
Halve liter water met 4 eetlepels maizena opgekookt en af laten koelen.
Halve liter glazuur, 1 deciliter maizenapapje erbij: glazuur werd onmiddellijk heel dik, dus weer verdund met water tot dunne room.
In de kommetjes gegoten en de laagdikte is prima. MAAR: ze zijn héél kwetsbaar geworden. Eentje brak spontaan in twintig stukken omdat de scherf op deze manier zo lang nat blijft. Ik zal ze nu maar een dag laten staan voordat ik het waag om de buitenkant te spuiten met de ongemengde glazuur.
Is er een recept voor de hoeveelheid maizena/water/glazuur ? -
Jozefien, de hoeveelheid hangt nauw samen met de samenstelling van het glazuur. Rauwe grondstoffen hebben minder nodig dan gefritte. Best eerst de engobe of glazuur aanmaken tot een te dikke pap en dan pas met beetjes het gekookte maismeel aan toevoegen. Beter is CMC, wat nog een lichte lijmende functie heeft. Je kan er ook als arabische gom aan toevoegen.( en verder verdunnen met water indien nodig )
-
Ik heb de kopjes gegoten, buitenkant gespoten, gebakken op 1150 graden. Resultaat: onderin ligt toch nog een dikke, ondoorzichtige laag glazuur. Volkomen mislukt dus. Elk kopje kostte me 7 tot 8 uur werk. Aanstaande zondag markt, die ik nu maar liever afzeg ............
-
Dit zijn ze. Toen ik de oven opendeed was ik heel blij, maar dat veranderde helaas snel.Bijlagen:
-
Jozefien, dit is natuurlijk heel vervelend en naar voor je.
Wat ik doe met poederglazuur (zoals bijv. een kant en klaar glazuur) is het volgende:
Op elke 100 gram poeder giet ik 100 ml aangemaakte Pehatine (Keramikos), mengen, zeven en als het nog wat te dik is, een piepklein scheutje waterer erbij. Zeven en vervolgens kwasten op het werkstuk met een zachte dierenharen kwast.
Twee of drie dunne laagjes, ook de binnenkant van het kopje kwast je op deze wijze. De kwaststreken in verschillende richting per laag er op brengen da's het mooist.
De Pehatine maak je als volgt eerst aan: 1 deel Pehatine en 2 delen water bij elkaar gieten en goed schudden.
Hiervaan neem je dus vervolgens 100 ml, of meer, naargelang je poederglazuur gebruikt.
Dit werkt zeer goed, de Pehatine brandt gewoon weg later en het glazuur smelt prachtig uit. Hopelijk ervaar je dit wellicht een volgende keer ook en komen er prachtige nieuwe kopjes uit!...:)
Groet,
Jeanine
-
Schitterende kopjes, Jozefien, ik zag ze net... De manier van decoreren dus.
-
Dit is heel sneu, het zijn prachtige kunstwerkjes met deze decoratie.
Is een tweede maal stoken misschien een optie?
Wellicht weet Michel of Lucien hiervoor een oplossing. Dit is zo`n afknapper na zoveel ingestoken energie, succes hoor en misschien komt het voor zondag nog goed! h groet, truus w. -
Het glazuur dat ik gebruik is"ECA54", een glazuurrecept uit een boekje van het IKO (Hoogstraten, België). Gebruik ik al jaren naar volle tevredenheid. Ik zal voor de zekerheid de manier van werken van Jeanine even printen en uitproberen.
Maar voor de tweede keer stoken ? Het zal niet verder uitvloeien, lijkt me. Of het zou wat hoger moeten, misschien.
Even gekeken: voor zondag heb ik nog wel ander werk, niet veel maar hopelijk wel voldoende. -
Twee keer stoken op een zelfde temperatuur heeft een effect dat vergelijkbaar is met in één keer stoken naar een hogere temperatuur. of met langzamer stoken naar dezelfde eindtemperatuur. Het glazuur zal ietwat meer gaan uitsmelten. Temperatuur en tijd zijn aan elkaar gerelateerd bij het stoken van glazuur.
-
Jozefien, hoger stoken lijkt me geen optie. Zo te zien is het glazuur al uitgezakt. Het is het mogelijk dat je reeds teveel glazuur op de bodem hebt gespoten. Heeft misschien te maken met de richting van het spuitpistool. Wel zeer mooi werk en dit doet weinig of geen afbreuk aan het werk. Volgende keer beter. Kan je het recept hier even plaatsen? Misschien kan dit nog verfijnt worden. Soms is 1% wijziging voldoende.
-
40 Veldspaat
35 Calciumboraatfritte
15 Ballclay
10 Kwarts
Maar zoals gezegd: al jaren een goed glazuur voor 1150 graden. Ik denk dat het probleem ligt in het gieten. Blijkbaar kan het omkeren van het kopje niet snel genoeg zodat de laag te snel droogt en te dik wordt. De maïzena hielp wel iets, maar dus nog niet genoeg.
De volgende keer zal ik de binnenkant misschien ook moeten spuiten, maar ik ben altijd bang dat door de luchtstroom tegen de binnenkant het kopje omvalt. Of, zoals Jeanine zei, kwasten. -
Jozefien, dit lijkt me een evenwichtig glazuur. Dan moet je de oorzaak zeker zoeken in de wijze van aanbrengen van het glazuur. Kan je i.p.v. ingieten niet overgaan tot dompelen? Ik ben zo geen voorstander van kwasten. Heb je genoeg maïzena gebruikt ? Heb je al eens CMC gebruikt? ( daar werk ik mee ). Als het te dik aanbrengen de reden zou zijn, is herbakken zeker een optie ( zelfde temperatuur en bij een volgende gelijkaardige reeks ). Nogmaals, mooi werk van hoog gehalte.
-
Bedankt voor je compliment, en dat van een professional !
Michel en Lucien, dan zet ik mijn werkjes nu meteen nog een keer in de oven en stook weer op 1150 graden.
En CMC zal ik aanschaffen.
Het is de bedoeling een wat kleinere oven tot 1300 aan te schaffen, dan kan ik eens gaan experimenteren met hoog stoken zonder glazuur. En eventueel met porselein (brr, nog al wat verhalen over gehoord dat porselein zo meedogenloos is qua corrigeren).
Hartelijk bedankt allemaal voor jullie waardering en goede tips. -
Na de tweede stook op 1150 is er inderdaad verbetering te zien. Ik durf het nu aan ze mee te nemen naar de keramiekmarkt.
-
Dat is goed nieuws Jozefien. Nu heb ik nog een vraag : In hoeveel tijd heb je de eerste ( en tweede ) glazuurbak gedaan ?
-
Bij nader beschouwing is blauw en zwart doorgelopen in het wit. Glazuur uitgezakt. Scheurtjes. Dus de komende jaren heb ik mooie kopjes voor mijn eigen thee. Helaas.
Volgende keer beter.
Ik stook in 3 uur naar 300 graden en dan met 130 graden per uur naar 1150. -
Jozefien, ik zag net dat je morgen op de keramiekmarkt in Dordrecht staat!
Leuk!
Ik sta daar ook met werk;) -
Jozefien, dit is eerder traag. Indien ze reeds bisquit gestookt zijn zou eerder 20 - 550°C in 4 uur en dan aan 200°C/uur naar 1150°C nog een veilige stookcurve zijn.
-
Dan zal ik dat aanpassen. En ga ik met frisse moed weer verder. Merci.
-
Dag josefien
Ik val zo aan het eind vade discussie binnen, maar misschien tocht een idee voor de overgebleven stukken.......
Ik heb ook eerder cursisten gehad met hetzelfde probleem, die hun stukken ergens op les hadden gemaakt. Voor de oplossing kreeg ik de stukken te zien op een eendaagse workshop. We hebben toen gekozen Voor de oplossing de te dikke glazuur met een slijpsteentje te verwijderen. Sommige mensen hebben een dremel, een klein handzaam soort boormachine met diverse opzetstukjes. Een opzetstukjes is een slijpsteentje, verkrijgbaar in diverse vormen, ook halfrond voor jouw werken. Buiten en met een goed stofmasker de te dikke laag wegslijpenen opnieuw in de oven stoken, en dan volgens de stoomcurve van Lucien. De weggeslepen stukken worden wit mat. Zorg voor gelijkmatige overgangen. In de oven vloeit het weer keurig samen bij minimaal dikteverschil in de bewerking en de matheid wordt weer helder fris! Bij ons was het resultaat perfect, misschien voor een volgende keer wellicht om uit te proberen.
Succes en groet. Netty Janssens -
Is voor een paar van de kommetjes nog te proberen.
Dank je wel Netty.
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.