ALGEMEEN > Diversen > Reactie voorwoord Hoofdredactie
Geachte heer Augustijn,
Uw voorwoord "KLEI in beweging" in het recente nummer van "KLEI KERAMIEK MAGAZINE" (nr.1, 2016) was voor mij reden om hierop te reageren. Het heeft mij als keramist (volgens uw definitie een hobby-keramist) gekwetst.
Uw eerste alinea getuigt voor mij vanuit welke visie u dit geschreven hebt, elitair en m.i. arrogant.
Sinds 1991 ben ik actief met beeldend vormen met klei. Als niet professionele keramist heb ik mij door het volgen van lessen van beeldende kunstenaars bij een Stichting voor beeldende vorming de ambachtelijke zijde eigen gemaakt. Een belangrijke bron was daarnaast het blad KLEI, dat zich toen uitdrukkelijke op de niet-professionele keramist richtte.
Sinds de samenvoeging van het blad "KLEI" met "KERAMIEK" is nog nauwelijks iets terug te vinden van het zich richten op de niet-professionele keramist.
Dit wordt bevestigd door het inhoudelijke van uw voorwoord, zoals eerder gezegd, geschreven vanuit de visie van de professional; elitair en m.i. arrogant. Uw opmerking: "Het tijdschrift wil een brug slaan tussen lezer en kunstenaar, tussen maker en ontvanger........". Dit is niet geschreven vanuit wij samen, de professionele keramist en de niet-professionele (hobby-keramist), willen die brug slaan.
Ik heb nooit overwogen het abonnement op het blad "KLEI" op te zeggen, maar sinds de samenvoeging heb ik voor mezelf een limiet gesteld. Als het inhoudelijk ook dit jaar zo doorgaat, dan overweeg ik mijn abonnement op te zeggen.
Met vriendelijke groet,
Karlo Martens
Uw voorwoord "KLEI in beweging" in het recente nummer van "KLEI KERAMIEK MAGAZINE" (nr.1, 2016) was voor mij reden om hierop te reageren. Het heeft mij als keramist (volgens uw definitie een hobby-keramist) gekwetst.
Uw eerste alinea getuigt voor mij vanuit welke visie u dit geschreven hebt, elitair en m.i. arrogant.
Sinds 1991 ben ik actief met beeldend vormen met klei. Als niet professionele keramist heb ik mij door het volgen van lessen van beeldende kunstenaars bij een Stichting voor beeldende vorming de ambachtelijke zijde eigen gemaakt. Een belangrijke bron was daarnaast het blad KLEI, dat zich toen uitdrukkelijke op de niet-professionele keramist richtte.
Sinds de samenvoeging van het blad "KLEI" met "KERAMIEK" is nog nauwelijks iets terug te vinden van het zich richten op de niet-professionele keramist.
Dit wordt bevestigd door het inhoudelijke van uw voorwoord, zoals eerder gezegd, geschreven vanuit de visie van de professional; elitair en m.i. arrogant. Uw opmerking: "Het tijdschrift wil een brug slaan tussen lezer en kunstenaar, tussen maker en ontvanger........". Dit is niet geschreven vanuit wij samen, de professionele keramist en de niet-professionele (hobby-keramist), willen die brug slaan.
Ik heb nooit overwogen het abonnement op het blad "KLEI" op te zeggen, maar sinds de samenvoeging heb ik voor mezelf een limiet gesteld. Als het inhoudelijk ook dit jaar zo doorgaat, dan overweeg ik mijn abonnement op te zeggen.
Met vriendelijke groet,
Karlo Martens
18 antwoorden
-
Karlo, uit uw schrijven maak ik op dat je er van uit gaat dat professionelen elitair en arrogant zijn, of heb ik het verkeerd begrepen? Ik ben namelijk professioneel keramist vanaf 1976. Tja, waar steek ik dan mijn kostbare tijd in? Moet ik me nu ook gekwetst voelen?
-
Beste Karlo,
Ik ben blij met jouw reactie omdat het een belangrijk onderwerp aansnijdt.
Als jij cursussen volgt om je de ambachtelijk kant van een vak eigen te maken is dat prima. Maar de inleiding van dhr Augustijn stelt dat er naast de ambachtelijke kant van het vak een inhoudelijke kant een belangrijke rol kan spelen. Het gaat niet aan 'inhoudelijk' gelijk te stellen met 'elitair'. In keramiek cursussen wordt te vaak voornamelijk aandacht besteed aan de techniek en het ambacht van keramiek. Bij een cursus die zich 'beeldend vormen' noemt en gegeven wordt door 'beeldend kunstenaars' zou ik een andere focus verwachten.
Het klopt dat het blad 'klei' in het verleden erg veel aandacht besteedde aan voornamelijk de technieken en het ambacht in klei. Ik ben blij dat er nu in de nieuwe opzet ook wat meer aandacht is voor de inhoudelijke kant van het werk in keramiek. -
En toch ..... er zit wel degelijks iets in datgene wat Karlo naar voren brengt.
Het bedoelde voorwoord, maar n.m.m zeker ook de veelal gekozen thematiek van het nieuwe KLEI geeft op zijn minst wel de indruk van een resterende scheiding tussen het NVK als beroeps georiënteerd blad (profi kunstenaars hebben visie en klei is een toevallig materiaal om de visie vorm te geven) en de liefhebbers die eerder het oude blad Klei kochten kunnen daar van leren, o.a. Zelfkritiek.
Het oude Klei richtte zich wellicht toch iets meer op de liefhebbers van keramiek (de makers en verzamelaars etc). Dat alles geeft misschien (het resterende) schisma aan tussen de bloed- c.q. doelgroepen van het blad. Voor wie wordt dit blad nu eigenlijk gemaakt? Voor alle liefhebbers of vooral de (liefhebbende) academisch opgeleide kunstenaar - diegenen waar de liefhebbers van kunnen leren.
In elk van de doelgroepen zitten evenwel gradaties. Zo zijn er afgestudeerde 'Minerva kunstenaars' die met al hun visie en vormen nooit iemand zullen raken, ondanks hun veelkleurige hompen bijeen geworpen klei en abstracte beelden en dito vormen. Maar er zijn ook (soms figuratief werkende) kunstenaars die na een lange zoektocht met het materiaal nieuwe vormen, toepassingen en 'beelden' weten te creëeren, die inspirerend kunnen zijn voor velen. zij werken allen professioneel en leven van dat wat ze maken en verbeelden. Het kleivak dragen ze vaak niet eens over in cursussen etc. Hun werk spreekt voor zich maar bestaat veelal uit 80% ambachtelijk werken en voor 20% aan inspiratie en kijk op de zaak.
Die schakeringen heb je ook bij de liefhebbers/makers. Er zijn makers die heel doorwrocht werken, en het ambacht goed beheersen en dit ook kunnen koppelen aan een goede visie vooraf. Het schisma tussen "de professionelen" en de liefhebbers bestaat niet. Vier jaar academische vooropleiding is geen garantie voor goed onderscheidend werk en liefhebberen is niet per definitie slecht aanmodderen.
Het samenbinden van de grote diverse groep keramiek liefhebbers lijkt me een zware opgave. Het letterlijke voorwoord draagt daaraan niet bij. Het toont alleen het onvermogen de doelgroepen van het blad naar beste vermogen te bedienen. Neem de brede diversiteit van dit forum maar als voorbeeld.
De reactie van Lucien is in dit licht niet te vatten. Bovendien gaat elitair niet samen met arrogant. Wanneer je elitaire groep ziet als een goed, best ingewijden groep ben je op een betere weg. Zeker wanneer die elitaire groep graag hun kennis deelt en zo voor vergroting van die elitaire groep zorgt. Arrogant is zeker niet aan de orde. -
Gerard, wat in mijn post is niet te vatten?
-
Lucien, allereerst geldt denk ik dat het leuk is dat zo'n voorwoord aanzet tot discussie en nadenken. Daar is het naar mijn idee ook voor bedoeld toch?
Verder is de opmerking van Karlo, maar ik wil niet voor hem spreken, denk ik gericht op de hoofdredacteur en niet op de professionele keramisten. Dus jouw reactie, dat je je misschien gekwetst moet voelen, is niet aan de orde. Trouwens als er een op dit forum bijdraagt aan het ambacht van een ieder, dan ben jij het.
Verder heeft Michel natuurlijk ook wel gelijk. Naast de ambachtelijke kant is er ook een inhoudelijke kant. In mijn betoog zit daarom ook het feit dat e.e.a. begint met het ambacht (80%). Ook op een academie wordt, veelal primair, gewerkt aan die basis. Zo doet ook elke amateur. De inhoud van het werk, veelal en verhaal of een gedachte, is erg subjectief en komt dan later. Of hele eigen werk goed genoeg vindt of kritischer moet bekijken is natuurlijk geheel aan de liefhebber zelf maar we ie's dat er bij hoort.
Tot slot een gedichtje dat ik ooit ergens trof,
Kees Stip, " op een kalf "
Een kalf sprak dwepend tot een koe
'De kunst is iets verhevens, moe
dat niet steunt op de smaak van velen
maar op het individuele.'
Toen sprak de koe met kwade kop:
'Individuvel dan maar op.'
Misschien is het woord nu aan de heer Augustijn?
-
Gerard, het gaat om deze uitspraak :
"Dit wordt bevestigd door het inhoudelijke van uw voorwoord, zoals eerder gezegd, geschreven vanuit de visie van de professional; elitair en m.i. arrogant."
En dat ik me hierom gekwetst zou kunnen voelen heeft net zoveel recht van bestaan als jouw uitspraak:
"Het heeft mij als keramist (volgens uw definitie een hobby-keramist) gekwetst."
In 1980 bestond er in Vlaanderen ook een tijdschrift voor keramisten ( DE DRAAISCHIJF ) waar ik ook in de redactie zat. Dit magazine is ter ziele gegaan om reden dat het onmogelijk bleek, zowel voor de beginnende als voor de gevorderde keramist te schrijven zonder de bijhorende kritieken van zowel de ene als van de andere zijde. ( let wel, ik spreek hier met opzet niet over hobby of professioneel, gezien dit niks zegt over het productieniveau. )
-
Ja, Luciën het leven is soms niet zo eenvoudig als het lijkt. Vooral jouw laatste alinea geeft het spoor aan waarop ik ook zit. Het is bloedmoeilijk om iedereen te bedienen. Daarom is een duidelijke reactionaire keuze onontbeerlijk. Iedereen bedienen lijkt bijna onmogelijk. We lezen nu eenmaal ook niet allemaal dezelfde krant of dezelfde boeken of kijken naar dezelfde films. Zoveel mensen zo veel verschillen. We kiezen op basis van een signatuur die bij ons individu past.
Neemt niet weg dat wij allemaal lekker verder gaan met genieten van de keramiek. Genieten in de meest ruime zin van het woord. U en ik staan voldoende stevig in onze schoenen om voort te gaan lik me.
Ik geloof overigens wel in de goed bedoelde woorden van de redacteur en begrijp de moeilijkheden waar hij en zijn redactie voorstaan. Ik geniet telkens weer van het goed vormgegeven blad, maar ook van andere bronnen, boeken en tijdschriften. Maar ook van tentoonstellingen en exposities. Ik neem dan ook zo veel mogelijk tot me. Halleluja ook voor dit forum en internet in zijn geheel. Zo zie ik wat anderen doen, wat elders gebeurd en wordt mijn kleizintuig geprikkeld en van inspiratie en onderzoekzin voorzien. Niet kiezen voor de gemakkelijke weg maar voor uitdaging en ontwikkeling.
KLEI draagt daar voor een stukje aan bij.
-
Lik = lijkt
-
Zo is het, Gerard.
-
correctie mijn post 10:45 u.
1985 en niet 1980.
" jouw uitspraak " moet uiteraard ' Karlo's uitspraak zijn '.
:-) sorry. -
Dag,
Hierop reageren kan wel een heel A4 beslaan.
Ik zal proberen het kort te houden.
De redacteur heeft een voorwoord geschreven.
Geen column, het voorwoord prikkelt tot een voor iedereen verschillende interpretatie van zijn visie.
Dat is het recht van een redacteur.
Bij het nadrukkelijk lezen is er van kwetsen geen sprake.
Ik ben hobbyist/ autodidact, maak best leuke werkstukken,maar waar haal ik de kennis vandaan?
Uit boeken/ tijdschriften/online en van het forum, ik lees meer dan ik boetseer.(Helaas,maar dat terzijde).
Bovendien,zoals de redacteur schrijft is er niets mis mee om de verdiepingen in de kleikunst van anderen tot je te nemen, ook wanneer dit niet in je werk wordt toegepast.
Heb je daarin geen interesse, nou dan niet!
Het verrijkt en geeft mij meer inzicht in de hele materie van het boetseren. Ik lees van kaft tot kaft.
Hetzelfde geldt ook voor de veelal uitgebreide uitleg van Lucien en Michel e.a.zeer deskundigen, ook al ben ik van een ander niveau, ik steek er altijd `iets`van op.
De reactie op het voorwoord voelt als gekwetstheid.
Dit geeft M ook aan, jammer!
@ Martens, probeer het eens anders te interpreteren.
Het zou spijtig zijn wanneer u hieraan een vervelend gevoel over houdt.
Bezig zijn met klei is daarvoor te mooi.
Een fijne dag.
groet, truus w.
-
Aanvullend:
- Naast het blad KLEI heb ik ook jaren een abonnement op het blad van het NKV gehad. Dit laatste blad opgezegd, omdat KLEI voor mij een afgewogen inhoud had, wat betreft het verhaal/waarom van de professional en "het lerende".
- Na het lezen van het eerste nieuwe nummer na de samenvoeging was dit voor mij een voortzetting van het oude blad van het NKV met een snufje van het oude KLEI.
- Dit gevoel werd nog versterkt na het lezen van het Voorwoord (Redactioneel) in nr. 1 van 2016.
- Mijn reactie hierop heb ik per e-mail gestuurd naar de heer Augustijn met een kopie aan de redactie.
Gezien "het openlijke"van het Redactioneel heb ik gemeend mijn reactie ook "openlijk" in het forum te brengen.
- Als het niet duidelijk genoeg is in mijn reactie, ik heb geen enkele uitspraak gedaan betreffende het elitair of arrogant zijn van de professionele keramist. Die opmerking betrof m.i. de visie waarmee het Redactioneel is geschreven.
- Ik werk nog steeds met liefde en plezier met klei en probeer elk werkstuk zelf een verhaal te laten vertellen!
Karlo Martens
-
Ik ben toch wel benieuwd naar de reactie van de heer Augustijn zelf. Hij is weliswaar geen 'maker' maar wordt wel hier en daar geroemd als conservator en beoordelaar van kunst.
-
Ik kan me ook niet vinden in de nieuwe formule van het blad klei. Ooit heb ik mijn abonnement van het blad Keramiek opgezegd omdat ik het te elitair en te kil vond. Nu de twee bladen zijn samengegaan, kan ik van de oude opzet van de Klei, weinig of niets terug vinden. Dus ik heb mijn abonnement aan het begin van dit jaar ook opgezegd. Jammer.
-
Geachte heer Martens,
Uw reactie op mijn voorwoord in KLEI 1-2016 heeft mij enigszins verbaasd. De eerste alinea is een constatering van twee feiten: keramisten schermen vaak hun vakgebied af, beeldend kunstenaars zoeken naar uitdrukkingsmogelijkheden die de techniek overstijgen. Voor hen is techniek een middel om een doel te bereiken. Ik zie het arrogante van deze constatering niet in.
In de tweede alinea schrijf ik: ‘Wat me wel verbaast is het gemak waarmee zogenaamde ballast opzij geschoven wordt…’ In die alinea heb ik het woordje elitair gebruikt; niet om aan te geven dat een professioneel beeldend kunstenaar/keramist elitair zou zijn, maar juist dat de mensen waarover ik me verbaas (de niet-professionele keramist) statements of verklaringen van kunstenaars nogal eens bestempelen als elitair. Dat vind ik jammer.
Verder schrijf ik dat het tijdschrift een brug wil slaan tussen lezer en kunstenaar, tussen maker en ontvanger. Voor lezer (en ontvanger) kunt u professional, hobbyist, verzamelaar en wat u maar wilt lezen, voor maker professional of niet-professional. Het tijdschrift wil die brug slaan, of de professionals en niet-professionals dat samen ook willen, is niet aan mij.
Ik schrijf vanuit de visie van een professional, dat heeft u goed aangevoeld, maar wel met oog voor de lezer. De afwisseling in artikelen, geschreven door onze redactie en vaste medewerkers, getuigt daarvan.
Met vriendelijke groet,
Piet Augustijn
-
Professioneel of hobbyist is een louter fiscaal statuut en zegt niks over het product van beiden. Dat sommige hobbyisten hun werk vaak dat van sommige professionelen overstijgt is geen uitzondering en verwondert me helemaal niet. Hobbyisten hoeven niet te werken voor het brood op de plank, waar professionelen wel moeten aan denken. Echter, zelfingenomen hobbyisten die reeds tevreden zijn als hun werk de stook heeft overleefd noem ik nestbevuiling. Ook geen probleem als ze dit doen als louter tijdverdrijf zoals werken met brooddeeg en de laatsten het recht hebben om kritiek op een vaktijdschrift te geven.
Misschien wat hard uitgedrukt, maar met de beste bedoeling zonder enige hypocrisie. Dat één artikel de lezer niet zint is ook geen reden om af te haken en hier heeft Truus hierover een gouden raad gegeven. -
Professionele visie, omzet, marktpositie lezerspubliek, visie van een liefhebbers, marketing, bedienen van doelgroepen, lering en vermaak, kwaliteit.
Het gaat uiteindelijk maar om een info blad. Het is geen pedagogisch geschrift. Vind je het de moeite waard dan koop je het, anders laat je het liggen. Zo simpel is het.
Maar eerder vroeg de redactie wel aan lezers of het nieuwe KLEI op de goede weg was en wat we ervan verwachten. Dit en het bovenstaande past in dat kader.
Lekker pittige schrijven en lezers van je afstoten lijkt me overigens niet de weg om op voort te gaan. Sommige lezers laten zich niet zo maar opvoeden, dat blijkt nu wel.
I rest my case.
-
Als afsluiting mijnerzijds:
Geachte hoofdredacteur/redactie, beschouw kritiek/een klacht als een gratis advies!
Karlo Martens
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.