ALGEMEEN > Diversen > bepalen van een prijs

Al vaker heb ik geprobeerd met anderen dit onderwerp te bespreken, maar zonder enig resultaat.
Bij schilderijen schijn een maat vaak doorslagevend te zijn voor een prijs.
Hoe zit dat met keramiek?
Rekenen wij met een maat, een gewicht, het soort werk?
Of rekenen we grondstoffen en uren oid.
Ik ben zo benieuwd hoe anderen hun prijs bepalen voor hun werk.
Of is het voor een ieder gewoon "natte vingerwerk" ?
Hoop een hoop reacties te krijgen.

Groet,
Hanneke
gevraagd

58 antwoorden

  • Hallo Hanneke,

    Lastig onderwerp. Ik vraag best wel veel. Het gekke is dat, als mensen iets heel erg mooi vinden, ze er ook een hoog bedrag voor over hebben.
    Als je iets goedkoop verkoopt is het minder bijzonder. Ga jezelf maar na.
    Je koopt iets duurs omdat je het heel erg mooi vindt. Je bent er dan extra zuinig op! En het krijgt een prominente plek.
    Zou datzelfde werk goedkoop zijn dan ben je veel eerder geneigd om, als je de boel eens verandert, het maar naar de zolder te verhuizen.
    Ik vraag ook veel omdat ik het eigenlijk niet wil verkopen maar als ik het dan toch verkoop word ik daar blij van. Zo moet het zijn denk ik.
    Dus toch "natte vingerwerk"
    Misschien is het voor mensen die er echt van moeten leven een heel ander verhaal hoor.
    Ben ook benieuwd naar hun meningen.

    Groetjes Let.
    beantwoord
  • Hanneke
    Ik bepaal ongeveer de prijs als volgt.
    Wat is er voor nodig geweest om dit werk te maken?

    1. De hoeveelheid /prijs van de grondstoffen afhankelijk van de afmeting (klei, glazuur, transfers, engobe, lusters, op/onderglazuur etc) toevoeging van andere materialen
    2. De energie (elektra,gas etc)
    3. Het aantal werkuren (handopbouw, mal, gietwerk etc)
    Is het een produktie artikel of een unica. Meestal kom ik er op deze manier wel uit.
    Mijn prijzen lopen uit een van € 35,- t/m € 1200,- op dit moment . (zie de berekening hierboven)
    Als werk erg lang blijft staan (paar jaar) en ik ben weer met iets anders bezig dan maak ik de prijs goedkoper.
    De voorraad moet niet te groot worden.
    Ik wil hier bij wel aantekenen dat ik een laag uurloon reken voor mijzelf, als ik dit niet zou doen is het onbetaalbaar en waarschijnlijk niet te verkopen.
    groet anna.
    beantwoord
  • Ik heb al een paar keer tentoongesteld met vrienden en ik verkoop niets of bijna niets. De mensen vinden het allemaal mooi en uniek, maar kopen? Een paar dingen liggen wel goed in de markt, zoals vaasjes, poppetjes en schaaltjes, dat kan je gemakkelijk verkopen voor 10 euro of iets meer, maar de duurdere stukken? Ik geef je wel een goeie raad, je weet zelf hoeveel iets waard is voor jou en je moet je aan die prijs houden. Als mensen iets zien dat ze echt willen, zullen ze niet kijken hoeveel het kost.
    Zou het niet interessant zijn om hier een forum toe te voegen waar kopers kunnen bieden (met instelprijs) op een werk, bijvoorbeeld wie geeft voor dit stuk 50 euro?
    beantwoord
  • foto
    Bijlagen:
    beantwoord
  • Ik heb ook eens samen met iemand op een braderie gestaan. Mijn vriendin had vogeltjes en kippen en ik had mijn eigen minder "commerciële" spullen. Goewel iedereen mijn werk vastpakte en bekeek en de hemel in prees verkocht ik 1 schaal Maar mijn vriendin was zó van haar gevogelte af. Mijn lerares zei me toen dat ik A: geen braderiespullen maakte maar écht op een kunstmarkt moest gaan staan. Het publiek komt daar met een ander doel dan slenteren over de jaarlijkse braderie. en B: mijn werk duurder moest maken. Want gek genoeg vinden mensen die kunst zoeken, "goedkope"spullen niet de moeite waard. Het lijkt wel of het pas "kunst" wordt als het ook flink betaald moet worden. En kunst staat tussen aanhalingstekens want wát is kunst? Maar ik vind dit een zeer interessant onderwerp want ik worstel ook met die vraag. Ik heb zojuist weer een opdracht gekregen en weet wat het maximale budget is. Maar ik zou me echt doodschamen als ik dat bedrag ook zou vragen.
    beantwoord
  • Op een markt of braderie ga ik nooit meer staan ,daar komt toch een bepaald publiek ,wat op zoek is naar iets betaalbaars.
    Zoals je al schrijft Carol vogeltjes ,kippen ,wierookstandaardjes etc commercieel werk dus

    Ik denk niet dat het duurder maken van werk ,tot verkoop zal leiden.

    Exposeren in galeries ,naamsbekendheid en dan natuurlijk ook goed werk (eigen stijl en ""handschrift"" ) zal eerder de naam Kunst krijgen op de lange duur .
    beantwoord
  • Ik kan maar twee dingen opmerken:
    Jaren geleden heb ik, in ieder geval voor de fiscus, een commerciele pottenbakkerij gehad. Naast een betaalde deeltijdbaan, dat wel. Mijn prijzen heb ik in die periode niet aangepast maar die bleven als daarvoor, toen ik als hobbiist werkte. Alle drie jaren dekten mijn opbrengsten mijn kosten in de boekhouding, dus er bleef geen uurloon over. Daaruit trok ik de conclusie dat materiaal plus afschrijving etc. precies mijn 'hobby' betaalde en dat is voor mij voldoende. Ook naderhand heb ik mijn prijzen nauwelijks aangepast. Toegegeven, ik maak en verkoop niet veel. En als ik het stoken van een houtoven in uren door moet rekenen, wordt het wel erg duur allemaal...
    Op markten (ik deed ooit nog een keer mee aan de Goudse markt) ontstond nog wel eens discussie met 'prof'-keramisten over mijn prijzen. Sinds die tijd staat op mijn kaartje: vrijetijdspottenbakker. Om duidelijk het verschil aan te geven in prijs.
    Ik ben het overigens niet eens met de stelling dat iets duur moet zijn om gewaardeerd te worden. Mensen vinden mijn potten vaak goedkoop, maar kopen het toch niet. Realiseer je eens hoe vol het al staat in vele huishoudens. Indertijd kocht ik ook bij elke pottenbakker iets, maar dat laat je op den duur wel. Als iemand je werk waardeert, is de prijs niet doorslaggevend: wel dat er thuis iets anders voor moet wijken...
    beantwoord
  • Dat duurder maken vond ik ook al vreemd maar misschien was dat ook wel omdat ik onder haar rpijzen zat. Ik ben ook maar hobbyist maar die persoon is dat niet en moet er ook brood mee verdienen. Het enige wat ik mee wil "verdienen" is genoeg om te zorgen dat ik mijn hobby kan blijven uitoefenen.
    beantwoord
  • Hoi allemaal,
    Ik vind het ten eerste fijn dat er enigszins een discussie op gang komt over de prijzen. Enigszins, want eigenlijk laat niemand zich uit over de vraag: "hoe bepaal je een prijs" .
    OK je neemt de kosten van stoken, je grondstoffen, en stookkosten en dan de kosten van het maken, tegen een laaaaaaaag tarief.
    Nou ben ik dus niet veel wijzer.
    Ik hoop echt wat meer reacties te krijgen, want uit de mail is ook op te maken dat het een probleem is dat velen bezig houdt.
    Laat gewoon wat horen, daarom is toch ook deze site!Hanneke
    beantwoord
  • Wie iets meer wil weten over de marketing en prijzen vaststellen van keramiek, kan ik het boek van Mary Wondrausch 'On Slipware' aanraden. Het hoofdstuk 'business affairs' gaat daar helemaal over.
    beantwoord
  • dag allemaal,

    dit is geen gemakkelijk onderwerp.
    Allereerst is er het verschil tussen de amateur en de beroepsmatig keramist.
    De amateur is blij als hij de kosten terug verdient en als het je beroep is moet je winst maken waarvan je leeft.

    Ik hoor dus bij de laatste groep, samen met mijn vrouw runnen we een pottenbakkerij, we verkopen ons werk, zowel draaiwerk als beelden, geven cursussen en workshops. Ik heb ook een deeltijdbaantje als docent pottenbakken, omvang 5 lesuren.
    Wij leven er dus van. Dat is zoals bij de meeste beroepsmatige keramisten geen vetpot. Ruim onder modaal terwijl er elke week gemiddeld 70 uur per week in het bedrijf wordt gewerkt.
    Economisch gezien is het uurloon en het rendement op het geinvesteerde kapitaal veel te laag.
    Dat werd me 23 jaar geleden al verteld toen ik als starter bij de kamer van koophandel ging informeren om me als zelfstandig keramist te vestigen.

    Goed je doet het dus niet voor het geld maar je moet wel een prijs bepalen.

    Allereerst over de prijzen van amateurs:
    Als deze lager zijn dan die van de beroeps voor dezelfde kwaliteit werk dan verziek je het inkomen van iemand die daar van moet leven.
    Dus als je alleen maar de kostprijs in rekening brengt is het mijn inziens terecht dat de beroeps pissig wordt omdat zijn markt verziekt wordt.
    Let wel !! bij gelijkwaardige kwaliteit !!

    Dus nu verder over de prijs:
    aspecten die van invloed zijn*:
    - kosten van materiaal en stoken
    - huisvestingskosten
    - productiemiddelen en inventaris
    - verkoopkosten
    - artistieke meerwaarde**
    - je uurvergoeding

    dat laatste moet dus de voorgenoemde kosten dekken en daarnaast ook nog winst opleveren.

    * boekhoudkundig zijn er nog meer kosten, maar dit zijn de belangrijkste

    ** artistieke meerwaarde heeft zoiets als lucht verkopen. Heb je naam en status en is de vraag groot dan wordt je werk dus meer waard.
    Keer dat dus niet om, dat als je artistiek verantwoord werk maakt dat je die meerwaarde gelijk kunt incasseren.
    Artistieke meerwaarde is het meest discutabel onderdeel van deze hele discussie, omdat deze ongrijpbaar is.


    Op dit moment reken ik exclusief btw € 40,00 per uur.
    Na aftrek van de kosten blijkt dan dat het uurloon dan teruggerekend over de jaarresultaten hetzelfde is als voor een vakkenvuller.

    Voor veel van mijn klanten is € 40,00 per uur duur, terwijl ze zich daarbij niet realiseren dat voor een ondernemer een uurloon van € 100,00 heel normaal is.
    Ik ben dus goedkoop !

    Als ik echter op € 100,00 per uur zou gaan zitten zou de omzet dermate dalen dat je geen bedrijf meer overhoud.

    Als laatste is er ook nog de concurrentie uit de lage lonenlanden die de prijs onder druk zet. Als in een lagelonenland iemand voor € 0,40 per uur werkt is dat 100 keer goedkoper. Daar valt niet tegen te concureren.


    Je maakt dus als ondernemer keuzes.

    Welke doelgroep benader je
    Wat voor werk maak je
    Hoe bereik je je publiek
    Wat is je bedrijfsfilosofie

    Afhankelijk van deze keuzes wordt de prijs van je werk bepaald.

    voorbeeld 1:
    je maakt unica voor de juppenmarkt.
    Die moet je duur maken, enerzijds omdat het unica zijn en daar meestal veel tijd in kruipt, anderzijds zal een jup geen waardering hebben voor iets wat goedkoop is.
    Hij wil namelijk status kopen.

    voorbeeld 2:
    je maakt gebruikskeramiek voor de tuin zoals vogelpotten en luizenbollen.
    Die verkoop je het best op tuinbeurzen en dan bij bosjes als ze goedkoop genoeg zijn.
    Dan ga je dus voor seriewerk, hoge productie- en omzetsnelheid.
    De klant is uit op een koopje.

    Twee extremen dus als voorbeeld, maar wel bedoeld om duidelijk te maken dat de bepaling van de prijs dus ook afhankelijk is van je marketingstrategie.

    Ik heb niet als doel veel geld verdienen, maar om genoeg te verdienen met werk waar ik me erg prettig bij voel en anderen gelukkig kan maken door ze iets moois te verkopen voor een redelijke prijs of ze een goede cursus of workshop te geven.


    Ik hoop hiermee deze discussie meer richting te hebben gegeven.

    groeten
    Hans

    beantwoord
  • Hans,

    Ik ben onder de indruk van dit verhaal, hoop dat dit en verder discussie mag opvoeren, want dat is de bedoeling!
    Heb jammer genoeg vanavond geen tijd te reageren, vandaar dit korte bericht.
    Kom er op terug.
    Hanneke
    beantwoord
  • Beste Hanneke en Hans, zoals jullie al zeggen een heel moeilijke vraag. Toen ik ooit bezig was met een bronzen beeld, en probeerde een prijs vast te stellen, werd ik gewaarschuwd door een bevriend kunstenaar ,het is zijn broodwinning, dat je niet onder de prijs moet gaan zitten, vanwege het verzieken van de markt. Bij bronzen is het wat gemakkelijker te berekenen, het was toen 3 maal de bronsprijs wat ik me zo kan heugen. Met keramiek is het dus anders, daar zijn geen richtprijzen voor. Ik maak unica's, hand gevormd, raku gestookt, dus zeer arbeidsintensief. Ik zit op zo'n 40 euro per uur. Verkoop via de galerie of bij mij thuis atelierroute.
    Waar ik moeite mee heb is om een galerieprijs vast te stellen. Zal een voorbeeld geven.
    prijs beeldje op sokkel, 525,- euro
    niet groot, unica, techniek naked raku, sokkel belgisch hardsteen.
    galeriecourtage, 40% , blijft dus zo.n 315,- euro over
    meedoen met een expositie 200,-
    Eén beeld verkocht, dus die 200,- kan je niet delen over andere beelden.
    Blijft van die 315,- euro nog 115,- over!
    Onkosten klei, elekticiteit, sokkel, benzine heen en weer rijden, postzegels voor uitnodigingen..........etc.
    Blijft over, nul komma nul.
    Dus ik heb voor nop gewerkt.
    Een hele harde leerschool. Gelukkig weet ik waar mijn beeld terecht is gekomen en degene is er reuze blij mee is. Dus een goed huis.

    Mijn vraag is dus , toch weer net als Hanneke heeft.
    Zit je dan te laag met die 525,- euro.
    Voor mij was dat een pittige prijs.

    Ben ook dus heel benieuwd naar andere reacties, vriendelijke groeten Jeltje
    beantwoord
  • Hallo allemaal
    Hetgeen wat ik frustrerend vind is t moeten uitleggen omdat kopers geen benul hebben van wat het waard is .En dat t ook lang duurt voor t klaar is,gedacht dat t in 2 dagen klaar af is,Haha.
    Ik maak naamborden en heb voor de gein bij een bouwmarkt een lijst opgevraagd en gekopieerd met de prijzen van RVS en kunstof naamborden en die laat ik zien ter vergelijking.Dat helpt.
    Ergens is het ook moeilijk om het te begrijpen wat de prijzen zouden of moeten zijn want de koper is er niet elke dag mee bezig zoals die de prijzen in de supermarkt begrijpt.Misschien vind ik het zelf daarom ook nog wat lastig...
    Wat voor mij zwaar weegt is hoe ik me erbij voel al met al,ik wil het leuk blijven vinden anders verlies ik inspiratie,ik denk dat iedereen voor zichzelf moet ''uitrekenen'' wat het beste is en voelt en haal er vooral uit wat het waard is ga er idd niet onder zitten.

    Maar dit is wel lastig, door die mega productie rommel (no offence,anyone) en ik hoop dat iedereen er een beetje uitkomt en mooie dingen blijft maken.

    Vriendelijke groeten,
    Tiff
    beantwoord
  • Hoi Hans,
    Nogmaals bedankt voor deze uitgebreide uitleg!

    Ik hoop nog steeds dat mede hierdoor er een brede discussie gaat ontstaan, alhoewel, gezien de reacties ik daarover begin te twijfelen.

    Het verschil tussen amateur en beroepsmatig, is volgens mij in deze branche enorm.
    Maar ik denk dat er veel mensen zijn die iets meer dan dit als hobby zien, maar geen professioneel zijn.
    Ook voor deze mensen is, denk ik, deze discussie erg interessant.

    Ook ik vind en neem ik aan veel anderen met mij, het heel vervelend dat mensen puur onder de prijs verkopen.
    Ik was 2 jaar geleden uitgenodigd voor een Kunstmarkt in Medemblik, daar stonden mede keramisten van de Stichting Keramisten Noord Holland, werken te verkopen
    voor 3 knikkers. Tja, dan kun je als keramist wel inpakken. Deze personen verpesten alles voor de hele markt.
    Inderdaad met alleen het kostenaspect, of .... geen idee, want voor dit soort prijzen kun je niet verkopen!

    Ik heb dus het kostenrijtje van Hans voor mijzelf op een "rij" gezet.
    Had nooit gedacht dat ik zo'n hoge prijs zou moeten berekenen, kwam dan niet op 40,00, maar wel op 30,00.
    (Moet zeggen dat ik huiskosten er buiten even gelaten heb.)
    Veel hoger dan ik bereken, dus zeker goed kritisch om naar de prijzen te kijken.
    De reden van deze vraag op het forum is ook dat "men" steeds zegt dat ik mijn werk te goedkoop aanbied, maar wat is goedkoop, zei ik toen...
    Dus daarom deze discussie opgestart.

    Het prijsvoorbeeld tussen juppenmarkt en gebruikskeramiek wat je geeft is duidelijk, rond de Kerst stond ik op een Kerstmarkt.
    Het zou een Kunstmarkt zijn maar uiteraard wel met kerstgerelateerd werk, zo was de boodschap.
    Ik had dus diverse engelen etc. speciaal voor de Kunst-Kerstmarkt gemaakt, wat sneller werk, niet te koop in een Blokker, wel exclusiever, maar het behoorde ook niet in de galerie Kunst thuis.
    Nou, kwamen de mensen niet voor Kunst, maar voor Kits, dus was mijn toch al goedkope keramiek erg duur voor de markt. Dus ben ik blijven zitten met een hoeveelheid Kerstgerelateerde spullen.
    Dit doe ik dus nooit meer, want dit zijn kosten die je nooit meer goed maakt, want voorlopig staat het geheel een jaar op zolder en dan....

    Maar daar leer je van.
    Ik denk dan ook dat je al je kosten moet optellen en je inkomsten moet optellen, dat trek je van elkaar af (even simpel gezegd) en dat is de "winst".

    Voorlopig ga ik met mijn werken rekenen met 30,00.
    Als de cijfers 2007 klaar zijn, ga ik alles nog eens goed bekijken en kan ik altijd opnieuw bijstellen.
    Voorlopig denk ik dat ik met 30,00 goed zit, en niet te laag in prijs.

    Wie gaat er mee?
    Groeten, Hanneke
    beantwoord
  • Even reageren hoor:
    Daar ben ik het dus helemaal niet eens met Hans: als hobbiist kun je natuurlijk nooit 'verplicht' worden om voor 'prof'-prijzen je werk te verkopen. Ook niet bij gelijke kwaliteit. Het is juist aan beide om het verschil uit te leggen aan een klant. Mijn ervaring is nog steeds dat degene die iets echt waardeert, niet of nauwelijks op de prijs let en dat degene die vooral op de prijs let, minder geinteresseerd is in kwaliteit. Onder 'profs' zie ik op markten ook wel eens werk waar ik mijn wenkbrauwen bij optrek wat kwaliteit betreft. En er zijn veel hobbiisten die eindeloos zoeken naar steeds hogere kwaliteit (en dat ook kunnen omdat er verder geen economische druk achter zit).
    Deze discussie is volgens mij ook behoorlijk zinloos omdat geen enkele situatie gelijk is, iedereen andere producten maakt en zich richt op ander publiek.
    Mijn voorstel: start een onderzoekje of keramisten meer omzetten op een markt zonder hobbiisten (bijv. met ballotage), op een gemengde markt (prof en hobby) of op een thema-markt (zoals boeren-, kerst- of kunst).
    Ik herinner mij dat er lang geleden (ik meen door de NVK) een onderzoekje gedaan is naar het bruto inkomen van zich prof-noemende keramisten in Nederland. Dat inkomen lag zo absurd laag dat je wel moest aannemen dat iedereen zo'n beetje of een bijbaan had, of een werkende partner of nog andere inkomsten. Het was in ieder geval bijna droog brood. En toen was er nog niet zo'n toevloed van eerst zuid-europese en later aziatische keramiek...
    beantwoord
  • Dag Bert,
    Inderdaad kan niemand je verplichten een bepaald prijsniveau te hanteren. Dat heb ik ook niet geschreven.
    Wat ik duidelijk probeer te maken is dat het voor een beroeps vervelend is als er onder de prijs verkocht wordt.

    De kwaliteitsdiscussie die je een beetje probeert uit te lokken is een zinloze weg.
    Zowel voor beroeps- als amateurshobbyisten geld dat er goede en minder goede zijn.
    Een goede amateur kan betere kwaliteit maken dan een beroeps.

    Hetzelfde zie je in de bouw, de garagewereld en andere branches, de beunhazen werken voor een lagere prijs.

    In de keramiekbranche is het (omdat het handwerk betreft, wat tijd kost) moeilijk om een inkomen te genereren, als de prijs onder druk komt te staan doordat iemand zijn tijd niet of gedeeltelijk doorrekent is dat moeilijk te verteren voor de mensen die er van moeten leven.

    Eerlijke concurrentie heb ik echter helemaal geen moeite mee.

    Het is inderdaad een oud NVK onderzoek geweest, ik denk omstreeks 1985.
    Het merendeel van de ondervraagden Had minder dan 10.000,00 gulden omzet per jaar
    Slechts 5 van de ondervraagden hadden een omzet waarvan je een inkomen kon genereren en slechts een had een omzet boven de ton (guldens)

    Omzet is niet hetzelfde als winst, dit voor degenen die niet boekhoudkundig geschoold zijn.

    Het onderzoek wat je voorstelt is voor onze branche niet haalbaar.
    Als je veel markten gedaan hebt dan weet je dat er zo veel andere factoren een rol spelen dat wat jij zou willen meten wel eens heel moeilijk wordt.

    groeten
    Hans

    beantwoord
  • Bert,
    Niemand heeft ook gezegd dat je "verplicht" bent bepaalde prijzen te hanteren. Mijn vraag was: Hoe bepaal je een prijs. Daar is een heel duidelijk antwoord opgegeven door Hans. Ik heb ook gezegd niet de 40,00 per uur te zullen hanteren, maar wel de 30,00.
    Zelf denk ik dat het goed is als er wat meer lijn zou komen in de prijshantering van het keramiek. Het kost veel tijd een werkstuk handmatig op te bouwen, dan mag daar ook iets voor gerekend worden.
    Waarom, en dat blijf ik mij steeds afvragen, mag voor een schilderij, waar veel minder tijd (althans vaak) inzit, veel meer gevraagd worden? Het wordt tijd dat de keramiek wat meer gewaardeerd wordt en dat kan alleen als een ieder verteld hoeveel werk er in zit en een bepaalde prijs hiervoor rekent.

    En jij, ook ik, en Hans en alle anderen weten, onder de professionele zitten goede en minder goede en onder de hobiïsten net zo. Een ballotage stelt niets voor, dat is een moment opname, met voorkeuren van degene die balloteren.

    Sorry, Bert dat jij dit een nutteloze discussie vond.
    Ik, en volgens mij velen met mij, vonden deze nuttig.
    Groeten,
    Hanneke
    beantwoord
  • Hoi Jeltje,
    Tot nu toe was het er niet van gekomen op jouw bericht te antwoorden, maar dan nu toch.
    Je zegt een prijs te hanteren van 40,00 per uur. Ik neem aan dat je daar alle kosten zoveel mogelijk in hebt betrokken, dus ook de kosten als je gaat exposeren in een galerie en deze daarvoor een bepaald bedrag vraagt.
    Verder denk ik niet dat je het ene verkochte beeld moet zetten tegenover de kosten van de galerie.
    Natuurlijk is het niet leuk, dat je zo weinig overhoudt bij een expositie (Ik heb wel eens een expositie gehad, waarbij ik niets verkocht heb en wel betaald aan de galerie. Maar dat is het risico van het exposeren.)

    Naar mijn idee moet je dit in een jaar zien, dan kan het wel zijn dat je aan huis 5 beelden hebt verkocht, waarbij de kosten lager zijn (geen commissie afdracht etc.). Op deze verkopen heb je dan"meer "winst" gemaakt, wat de tegenslag in de galerie weer goed maakt.

    Ik kijk over een jaar wat zijn mijn kosten geweest, wat zijn mijn verkopen. Dit zet ik tegen over elkaar, en heb dan een redelijk overzicht van hetgeen mijn "winst" of "verlies" is.

    Zelf heb ik er niet zo'n moeite mee, als een galerie een prijs vraagt voor een expositie, mits daar ook wat tegenover staat, zoals een opening met drankjes en hapjes, voldoende publiciteit, uitnodigingskaarten etc. en ook tijdens de expositie nog voldoende publiciteit.
    (Uiteraard moet het bedrag wel redelijk blijven.)
    Maar je bent altijd vrij om te zeggen dat je dat niet wilt, ook is het vaak dat een galerie de prijs laat vallen, of reduceert, indien je geen officiele opening wilt.
    Daar kun je zelf voor kiezen.

    Ik hoop dat er nog meerdere reacties op jouw vraag komen.
    Groetjes,
    Hanneke

    beantwoord
  • Wie oogst zal zaaien !

    Ook ik herken veel in de voorgaande discussie ,en ja soms moet je er geld bij leggen of hou je bijna niets over ,daar tegen over staat dat je naam wel bekender wordt ,zodat op een gegeven moment de mensen toch echt naar JOU toekomen .

    Na jaren van hard werken en ook nu nog zeker 30/40 uur per week merk ik toch dat ik nu enigszins aan het oogsten ben .
    Afgelopen jaar redelijk goed gedraaid (let wel ik ben geen hoofdkostwinner ).
    Buiten dat het voor mij een must is(het beeldend bezig zijn ) is het toch wel heel prettig om nu gevraagd te worden voor exposities ipv zelf altijd maar moeten zoeken naar een expo mogelijkheid .
    Maar als ik echt gewaarborgd zou willen zijn van een maandelijks modaal inkomen,dan moet ik wat anders gaan zoeken

    Hanneke mijn uurloon is zeker geen 30/40 per uur ,als ik echt aan rekenen zou slagen dan denk dat een interieurverzorgster meer verdient .
    Maar ik ben nog ieder dag blij dat ik klei !
    En dat is voor mij het voornaamste (iets doen waar je passie ligt )
    Groet anna
    beantwoord
  • Hoi Anne,

    Wat jij dus niet meeneemt in het bepalen van een prijs is de huisvesting, je investeringen etc. Volgens jouw lijstje wordt de prijs bepaald door de materialen, de energie, het aantal werkuren, unica of niet ...
    Jouw uurloon ligt absoluut niet op 30/40 per uur, maar meer in de orde van grote van een interieurverzorgster, dus rond de 15?
    Als dit zo is, dan zit er een giga verschil in prijs tussen hetgeen jij vraagt voor je werk en bv Hans, nl. 25 per gewerkt uur.
    Toch kom jij uit met je prijzen?
    Maar als jij je werk zet in een galerie verhoog je dan je prijzen met de commissie die gerekend wordt, als dat niet zo is, ontvang je, bij een commissie van 40%, nog maar een kleine 8 euro per gewerkt uur.
    Of zie ik nu alles verkeerd?
    Ben benieuwd.
    Groetjes,
    Hanneke
    beantwoord
  • Een mooie uitspraak, wie zaait zal oogsten.
    En het klopt, ook ik ben nu gevraagd om in juni mee te doen met een kunstmanifestatie.
    Zonder meer heb ik ook positief na die expositie gekeken, ik heb door mee te doen met die expositie, me weer meer verdiept in de klei, het glazuurproces en de vormgeving. En dat is zonder meer, weer voor uit gegaan.
    Wat betreft schilderijen en keramiek is het een heel groot verschil. De verkoop is eerder, je koopt sneller iets voor aan de muur, dan dat je keramisch kunst koopt. De prijzen van schilderijen liggen daarom ook een stuk hoger. Toch blijft de klei me boeien, het drie dimensionaal bezig zijn, en de fascinatie van het stoken (Raku), blijft dat ik dit niet zal loslaten.
    Maar als ik de thuis verkoop en datgene wat ik bij de galerie heb verkocht bekijk over het hele jaar, kan ik ook beter interieurverzorgster worden.
    Mijn conclusie is weer, ook na jullie verhalen te hebben gelezen, je zal financieel nooit rijk worden van de klei.

    vriendelijke groeten Jeltje
    beantwoord
  • Over de prijs van schilderijen en keramiek.

    De status die keramiek inneemt in de beeldende kunst, toegepaste kunst en vormgeving is laag. (In Nederland)

    Pottenbakken heeft zich nog steeds niet ontworsteld aan het geitenwollensokken imago van het ambacht.
    (Pottenbakken en keramiek worden geassocieerd met elkaar. Maar dat is een aparte discussie waard.)


    Het gevolg voor het prijsniveau van keramisch werk is dat het dus een heel stuk lager is dan het werk van andere diciplines.

    Een van de doelstellingen van het EKWC toen het werd opgericht was:"de emancipatie van de keramiek in de beeldende kunst"

    Dat proces is nog steeds bezig, maar helaas blijft keramiek nog steeds ondergewaardeerd.
    Wat dat betreft is mijn Japan reis een openbaring geweest.
    Daar heeft keramiek een hoge status en maatschappelijke waardering.
    Het prijsniveau voor handgemaakt werk ligt daar veel hoger.
    Voor veel japanse keramisten is echter ook geen vetpot, dit komt door de enorme concurrentie.
    er zijn gewoon heel veel keramisten daar.
    groeten
    Hans

    beantwoord
  • Intreressant deze discussie. Er zitten m.i. nog (minstens) twee aspecten aan.
    1- de schilders en aquarellen-makers kunnen hun werk van een jaar nog in een kast bewaren terwijl bij de meeste keramisten huis, schuur en garage dan helemaal vol staan. En wat doe je dan? Tuinpad ermee verharden, weggeven, of...?
    2- ik sprak een zeer idealistische pottenbakker in Zuid Afrika, die helemaal alleen de klei uit zijn tuin schepte en solo zijn anagama stookte (3 nachten opblijven) etc. Ik heb een houtgestookte 25 cm vaas van hem gekocht voor 50 euro (in Rand lijkt dat nog een aardig bedrag) plus wat kleine kommetjes, meer niet want het moest mee in het vliegtuig. Niemand vindt die vaas mooi. Ik wel, maar vnl omdat ik weet wat een moeite erin zit. De man was jaloers op mijn hobby-keramist status, omdat ik lekker kon maken wat ik zelf wil en hij geregeld een serie 'Blokker' bekers zat te draaien om rond te komen. Kortom ik denk dat de 'frustratie-factor' ook in de prijs moet worden opgenomen als je niet meer maakt wat je zou willen maken..
    beantwoord
  • Gezien de reacties toch een gevoelig onderwerp. Toch blijf ik erbij dat het geen zinvolle discussie is. Voor de een is een uurloon van een tientje voldoende om alles rond te zetten (zeker als het deeltijd is of met iemand achter de hand), voor de ander is 100 euro nog onvoldoende. Niet elke pottenbakker is idealist en niet elke keramist is realist (of andersom).
    Oh ja, ik herinner mij dat iemand ooit onderzocht had dat een pot tussen binnenkomst als een brood klei en de uiteindelijke verkoop 25-30 keer door de handen van de maker/maakster gaat. Kneden, draaien, afwerken, biscuit, glazuren, gladstoken, in- en uitpakken in de oven, afstoffen, naar- en van markten, inpakken, ga maar door. Wie praat dan nog over een uurloon?
    beantwoord
  • Hanneke
    Sommige mensen doen er jaren over om een schilderij te maken.Amateur of prof.
    Groeten Tiff
    beantwoord
  • Hoi Tiff,
    Ja die zijn er ook, maar de meesten werken echt veeeel sneller.
    Ik ken heel wat schilders en ken het werk van hun en weet ongeveer hoe snel er gewerkt kan worden.
    GRoetjes,
    Hanneke
    beantwoord
  • Hoi allemaal,

    Bij deze wil ik jullie bedanken voor deze zinvolle discussie. Laten we met z'n allen proberen de keramiek uit het stoffige imago te halen.
    En laten we dan ook proberen de tarieven voor de keramiek op een iets hoger niveau te brengen, want kunst heeft nou eenmaal een prijs.

    Ik heb heel wat geleerd uit deze discussie en zal met mijn prijs bepalingen hier zeker rekening meehouden.

    Groetjes,
    Hanneke
    beantwoord
  • Hanneke,
    Dan ben ik toch even nieuwsgierig wat je hiervan geleerd hebt en wat de invloed hiervan op je prijzen is...
    beantwoord
  • Dag Hanneke
    nog even antwoord op jou vraag ,ik denk zeker dat als ik na het uurloon kijk ik echt tussen de €5 en €10,- per uur zit .
    2dagen geleden ben ik begonnen met een nieuw beeld en ga nu eens de tijd (uren ) bij houden .
    Op dit moment is het werk af en ligt te drogen ik heb er in totaal 12 uur aan besteed .

    De rest moet nog gebeuren (biscuit stook ,glazuren (gaat bij mij vaak 2 tot 4 keer nog eens de oven in ) het plaatsen op een sokkel en eventueel nog vervolmaken met andere materialen indien nodig ) .
    Je snapt als ik nu van €30,- uitga ik al op €360,- zou zitten
    ga ik uit van €10 dan is het €120,-
    Hoe dan ook er komt nog veel bij voor het beeld helemaal af is ,ik zie het zelf als uitdaging om de kosten nu eens echt bij te gaan houden .
    beantwoord
  • Beste Bert,

    Zoals je weet ben ik de discussie begonnen, met de vraag: hoe bepaal je een prijs?
    Ik stel deze vraag uiteraard met de bedoeling hier voor mijzelf iets van op te steken, hetgeen soms lukt, soms niet.
    Mijn vraag was een serieuze vraag, mede gelet op het feit dat ik vaker gevraagd wordt ergens te komen exposeren en ik te vaak de opmerking krijg: je bent te goedkoop.
    Dus naar aanleiding van alle op-/aanmerkingen ben ik voor mij zelf conclusies gaan trekken, en nwe prijslijstlijsten gaan opmaken.
    Zelf vind ik dat een "kostprijs" vergoeding, te laag is voor hetgeen ik doe, maar vroeg mij af of ik meer kon vragen.
    Als er in een recencie over een expo waar je staat, onder andere duidelijk staat: "En dat er veel gekocht werd is duidelijk, vanwege de prijs...."
    Moet je je wel achter de oren krabben,
    hetgeen ik heb gedaan, mede door middel van het starten van deze discussie.

    Dus ik ga al mijn prijslijsten nalopen, nakijken en voorzover mogelijk, traceren hoeveel uren er in een werk zitten. etc.
    Gaat er iemand mee?
    Deze discussie wordt vervolgd.

    Kom op laat je zien,
    Hanneke
    beantwoord
  • Hoi Anne,

    Ben benieuwd wat je eindprijs voor dit werk gaat worden. Maar opnieuw de vraag, als je nu uitgaat van 10,00 per uur, en je komt op 120,00. Voor welk bedrag zet je dit werk dan in de galerie? Ook voor 120,00 of verhoog je de prijs dan?
    Groetjes,
    Hanneke
    beantwoord
  • Dag Hanneke,

    Mijn gedachten over de prijs bij als je zelf verkoopt of als de galerie verkoopt.
    Iets verkopen kost tijd en ruimte.
    Als je thuis verkoopt: je eigen tijd en je eigen presentatieruimte
    Als je zelf naar een markt gaat: je eigen tijd en de kosten van de markt; standgeld, verblijf, vervoer, inrichting van je kraam.
    Als je in de galerie verkoopt: de tijd van de galeriehouder en zijn galerieruimte. Zelf heb je dan vervoerskosten.
    De gewone kosten en de extra kosten als openingskosten en publiciteit kan tussen de thuissituatie en de galerie natuurlijk behoorlijk verschillen.

    Of je nu thuis, op de markt of in de galerie verkoopt: altijd zijn er dus verkoopkosten.
    Het beste is dus om dezelfde prijs in alle situaties te hanteren.
    Dan krijg je ook geen problemen met de galeriehouder.
    Als je de verkoop zelf regelt dan hou je netto meer geld over voor de extra inspanning die je hebt geleverd om je werk te verkopen.

    Een extra opmerking is wel nodig: Een galeriehouder mag wat mij betreft niet alle kosten voor een expositie afwentelen op de exposant. Hier is natuurlijk weer onderscheid mogelijk afhankelijk van het gevraagde percentage.
    De galeriehouder is ook een ondernemen en die dient ook een stuk van het ondernemersrisico te dragen.


    groeten
    Hans
    beantwoord
  • Hoi Hans,

    Voor mij is het duidelijk. Zoals ik al heb gezegd ga ik mijn prijslijsten doorlopen en de prijzen aanpassen, zodanig dat ik inderdaad één prijs heb voor het werk, waar het ook verkocht wordt.

    Jouw opmerking over de kosten van de galerie, slaat mede op de opmerking eerder gemaakt door Jeltje.
    Het is vaak zo dat een galerie voor een opening, versturen van kaarten, publiciteit etc. geld vraagt. Ik weet er diverse, de ene galerie vraagt 200,00 pp, een expositie bestaat uit tenminste 2 personen, gevraagd percentage 40, de andere 675,00 per expositie, gevraagd percentage 25. Verkoopt de galerie niets, dan zijn zij uiteraard niet uit de kosten, want huur etc. zal meer bedragen. Toch hakken dit soort bedragen er behoorlijk in, als je niets of nauwelijks verkoopt.
    Overigens vragen hier niet alleen galeries geld voor een expositie, ook de bibliotheek doet dat (137,00 per expositie), terwijl er geen officiele opening is, geen kaarten etc. en slechts één kleine publicatie in de krant, weliswaar is het percetage hier maar 20%.
    Je zult in je prijs rekening moeten houden met dit soort bedragen en niet een winst-verlies plaatje moeten maken per expositie, maar over een langere periode, bijv. een jaar.
    Als jij de prijzen ziet die de galeries vragen, vind jij dat dan redelijk, of zeg je dat dat teveel is?

    Hoor graag,
    groeten, Hanneke



    beantwoord
  • Dag Hanneke,

    Ik ben zelf niet erg actief in het galeriecircuit omdat we een eigen verkooppunt hebben.
    Ik heb dus geen zicht op wat galeries aan prijzen vragen.

    groeten
    Hans
    beantwoord
  • Hoi Hans,
    Jammer, maar wie weet hebben andere mensen daar ervaring mee....

    Hoi allemaal,

    Jammer, maar ik denk dat velen niet durven mee te doen met deze discussie, terwijl je met z'n allen juist dit zo interessant kunt maken.
    Jammer, dat zo weinig mensen zich durven te laten zien.
    Immers zitten we allemaal in het zelfde schuitje, kom dan gewoon, laat je mening horen, laat zien wie je bent.
    Ik hoop nog even op een paar late (laatste) reacties.
    Hoop echt dat er nog wat mensen zijn die hun idee durven/willen prijsgeven.
    Kom op.
    Zie het,
    Hanneke
    beantwoord
  • Ben idd blij deze discussie te zien.
    Ik ben een groentje kom net om de hoek kijken, ben na 3 jaar zelf expirimenteren begonnen aan mijn 1e jaar kunstacademie keramiek. Men zegt dat ik "leuke" dingen maak, voornamelijk gebruikersgoed, en iedere keer als ik een prijs moet bepalen heb ik daar moeite mee.
    Voornamelijk omdat ik zelf vindt dat ik nog zo ontzettend veel moet leren, terwijl dat wat ik maak er volgens andere mensen echt heel goed / leuk uit ziet.
    Hoe moet je dat dan inschatten?
    Nu kijk ik naar wat ik heb verbruikt en doe dan dan na gelang ik het werk zelf wel of niet mooi vindt iets bovenop maar das idd "natte vinger" werk.

    Groetjes Nathalie
    beantwoord
  • Dag Nathalie,

    Mooi is een persoonlijke ervaring.
    Mensen vinden jouw werk leuk.
    Als je werk verkoopt bepaal je de prijs door de kosten en de arbeid te verrekenen.
    Hoeveel je wilt verdienen bepaal je dus zelf, maar zorg ervoor dat je er voor jezelf een redelijke beloning aan overhoudt. Netto € 10,00 euro per uur is maar iets meer als wat een vakkenvuller verdient, dus ben daarin niet te bescheiden.
    Wat je zelf de mooiste stukken vind hoeft een ander dus niet te vinden. Dus waarom zou je die duurder maken.
    Als ze daardoor niet verkocht worden devalueert het mooi op termijn omdat je steeds weer nieuw werk maakt wat ook weer mooi is.
    succes
    Hans
    beantwoord
  • Hoi Hanneke
    Ik vroeg me af of je tevreden bent met de reacties die je hierop hebt gekregen omdat je zegt dat je eerder hebt geprobeerd dit onderwerp te bespreken met anderen
    ik hoop dat dit forum wel resultaat voor je heeft opgeleverd
    het is mij opgevallen dat veel mensen leuke/leerzame reacties hebben geplaatst waar ik in ieder geval veel van heb kunnen leren en over na heb kunnen denken.
    Ik vind t erg leuk dat men betrokken voelt met elkaar en dat duidelijk laat blijken,vooral ook in dit onderwerp
    Ik ben blij dat ik deze site ontdekt heb,het is zoveel makkelijker dan naar de bibliotheek oid.
    Ik ben van mening dat het erg belangrijk is dat je een prijs kiest wat bij jou hoort,qua gevoel,als jij t een bepaald bedrag waard vindt dan zou ik niet twijfelen,het komt uit jou handen het is unique dus jij bepaalt,vaak is het eerste,puurste gevoel het beste.
    Succes en vriendelijke groeten Tiff
    beantwoord
  • x
    beantwoord
  • Hoi Tiff,

    Uiteraard heeft de discussie wel iets opgeleverd, maar het is niet de open discussie geworden waar ik op had gehoopt.
    Want laten we eerlijk wezen, op de vraag Hoe bepaal je een prijs? Is in weze geen antwoord gekomen.
    Ik heb echt wel iets aan de discussie gehad, hoor.
    En ben zeker blij met de mails van Hans.

    Tot zover,
    groetjes,
    Hanneke
    beantwoord
  • Dag Hanneke ,

    Wat noem jij een open discussie ?

    Misschien heb ik het verkeerd begrepen ,maar ik ben in ieder geval heel open geweest in mijn antwoorden en als je nog iets mist ,hoor ik het in ieder geval heel graag ,dus stel je vragen waar je nog geen duidelijk antwoord op hebt .


    groet Anna
    beantwoord
  • Hoi Hanneke

    Een discussie hoeft uiteraard geen concreet antwoord te beloven
    elke reactie is een puzzelstukje waar je zelf een geheel van maakt voor je eigen conclusie.
    Na alle reacties,hoe bepaal jij nu de prijs?
    Daar ben ik nu wel heel benieuwd naar...
    Groetjes Tiff.
    beantwoord
  • Beste hanneke,

    Ik heb vol belangstelling en interesse de discussie tot nu toe gevolgd. Er zijn vele boeiende antwoorden die me zeker aan 't denken gezet hebben. Ook voor mij ontbreekt er echter nog een stukje.
    Enkele bepalen de prijs m.n. door "boekhoudkundige / accountants-achtige richtlijnen", zoals uurloon/ werktijd, kosten materiaal etc. Dan denk ik :" Goh, ik werk altijd erg snel. Betekent dat dat mijn werk daardoor goedkoper zou moeten zijn dan iemand die heel langzaam werkt en daardoor een hoger uurloon toekomt ?
    Of is een werkstuk waar veel klei in zit per definitie duurder dan een klein, dun werkstuk ?
    Nee. Na vele jaren gallerie bezoek heb ik deze logica niet terug gevonden.
    Het is van belang, misschien een begin, maar de moeilijkheid is wellicht dat ongrijpbare stukje : creativiteit, orginaliteit, het unieke kunstzinnige deel van de maker / kunstenaar.
    Datgene dat niet onder de ambachtelijke handeling valt, maar wel essentieel is voor het eindresultaat. De "handtekening" van de maker die niet te copiëren valt.
    En, hoe bepaal je deze prijs ?
    Heeft iemand hier ook richtlijnen voor ?

    Ik ben benieuwd.
    Vriendelijke groet,
    Lisette

    beantwoord
  • Ha Lisette, ik denk na alles te hebben gelezen dat het natte vingerwerk blijft.
    Ik werk vrij langzaam, hand opgebouwde stukken, voor de raku. En dan nog zoeken voor elk voorwerp naar een bijpassend glazuur/ uitdrukking. daarbij komen dus nog heel veel proeven maken voor nieuwe glazuren en nieuwe technieken. En op een gegeven moment ben je wel eens benieuwd wat deze bezigheid opbrengt. En dan kom je tot de conclussie dat kunst niet om te zetten is in uurloon x materiaal x onkosten stoken elektrisch en gas x de uren die je soms voor je uit zit te staren, rommelt met de klei, niks uit je handen komt, het creatief proces opstarten, en de werkstukken die de kliko in verdwijnen.
    En dan niet vergeten de commissie die je moet betalen voor een galerie en het x bedrag dat je soms moet betalen om uberhaupt in de galerie te mogen exposeren.
    En ik denk dat voor degene die hier van moeten rond komen, (ook richting de belasting, waar je verantwoording af moet leggen, hoeveel uren dat je werkt), het wel belangrijk is , wat verdien ik ermee.
    En wat is het onkostenplaatje.
    Ik denk ook dat daardoor de atelierrouttes als paddestoelen de grond uitkomen. Kan je het hele bedrag zelf houden en daardoor eens wat positiever qua financien uitspringen.
    Wat betreft je vraag als ik snel werk moet ik daardoor mijn prijs aanpassen, daar kan ik geen zinnig woord over uitspreken. Ik denk dat het bij het gevoel blijft, klopt deze prijs bij mijn werk.

    vriendelijke groeten Jeltje
    beantwoord
  • Beste allemaal.

    Het bepalen van een prijs ligt naar mijn mening in de eerste plaats: welke opleiding heb je gehad.
    - Iemand met een academische opleiding heeft een diploma en in deze maatschappij heb je dat nodig voor een bepaald uurloon.
    Vandaaruit kan men een uurloon bepalen, naar wie of wat we zijn...

    - De kosten van de klei heb je zelf in de hand.
    Bij grotere hoeveelheden ben je goedkoper uit!
    - Wanneer men een werkstuk heeft die goed in de markt ligt/zal liggen, kun je de prijs wat hoger bepalen want je verkoopt het wel. ( Zie onderwerp raku, waar Hans een foto van een mooie serie potten heeft geplaatst! complimentjes Hans!)
    - Het sneller maken van werkstukken drukt de prijs omlaag.
    - het thuis (hobby) boetseren brengt aan huur geen kosten mee.
    - het gebruik van nachtstroom drukt de kosten van de energie.
    Zo zijn er legio's dingen op te noemen die bepalend zijn voor een ieders prijs.
    Naar mijn mening is dit per persoon verschillend.
    Het is: hoe en waarom zijn we bezig met verkoop.....

    Er wordt genoemd dat de atelierroute's als paddestoeltjes uit de grond rijzen vanwege dure prijzen van galerie's?? Hier bij ons is voor zover ik weet, maar één atelierroute in Avereest.
    Bovendien kom je daarvoor in deze streek, niet zómaar in aanmerking!

    Dan komt er ook bij: is de klei onze hobby en willen van daaruit iets verkopen of is het ons werk of willen we wat bijverdienen???
    Dit zijn drie aspecten die niet met elkaar zijn te vergelijken.
    Om de cirkel rond te maken denk ik dat vanuit deze gedachte een ieder voor zichzelf een kostenplaatje zou kunnen maken. Je kunt alleen met elkaar vergelijken onder dezelfde omstandigheden.
    Uiteindelijk bepaald de klant of het duur is, of betaalbaar, of zéér goedkoop!

    Allemaal veel succes met de aankomende atelierroute's, de keramiekmarkten én de verkoop!

    Groetjes: Marrie.
    beantwoord
  • Dag Lisette

    Klei is voor mij een must evenals glas ,ik ben nieuwsgierig en hou van techniek en het experiment .(waar een enorme hoeveelheid tijd in gaat zitten )

    Ik ben geschoold als docent Beeldende Vorming(tekenen ,textiel ,handvaardigheid,kunstgeschiedenis)Sinds 1990 werk ik als zelfstandige iedere dag in mijn atelier.

    Mijn ervaring is ,als ik met mijn werk naar een galerie ga dat de prijzen zeer uiteen lopen .
    Meestal bepaal ik samen met de galeriehouder/houdster de prijs ,natuurlijk heb ik wel wat in mijn hoofd .Ik heb meegemaakt dat de ene galerie een veel hogere prijs aan mijn werk toekende dan de andere.

    De kosten om het werk tot stand te brengen (materiaal uren etc ) haal ik er echt niet uit .(BTW en provisie etc gaat er ook nog af )
    Mijn uitgangspunt is altijd geweest dat ik louter en alleen voor mijzelf werk(eigen ontwikkeling) en niet zozeer voor de verkoop.(wat natuurlijk wel leuk is als dat lukt)

    Verder is er voor mij echt wel een verschil in keramist/en (zonder hier iemand te kort te doen of te beledigen )

    Veel werk dat ik zie bij tentoonstellingen/galeries/markten/atelierroutes etc vind ik helemaal niets .

    Ook bij de NVK ,keramisten Noord nederland ,keramisten van Noord Holland etc zitten een aantal goede bij ,maar ook veel plagiaat plegers .

    Vaak is er een ballotagecommisie ,maar volgens mij nemen die het niet zo nauw (je kan je aanmelden en moet je portemonnee trekken )
    Vaak zie ik daar slappe aftreksels van .................keramisten die hun naam al hebben gevestigd.

    Sorry maar dit heeft voor mij helemaal niets meer met kunst(eigen stijl etc ) te maken voor mij zijn dat hobbyisten ,daar is verder helemaal niets mis mee, hou me ten goede

    Een eigen stijl (maar dan ook echt eigen ) maakt het werk bijzonder en daarom ook vaak waardevoller voor de koper die hier dan ook echt voor wil betalen .(verzamelaars)

    Nogmaals wie zaait zal oogsten,daar gaat veel tijd inzitten dat niet in geld is om te zetten .

    Zelf ben ik nog iedere dag aan het ploeteren en weet al heel lang dat ik van dit beroep nooit rijk zal worden.

    Kortom laten wij allemaal genieten op onze eigen wijze van klei in al haar facetten (profs ,hobbyisten ,docenten etc )en de opbrengst van onze creaties maar even vergeten .

    groet anna
    beantwoord
  • Niet om het een of het ander maar er is hier een kunstgallerie, die verkopen kunst van mensen die geestelijk gehandicapt zijn en geen idee hebben van waarde en prijzen, daar is vorige week voor €60.000.- aan kunst verkocht.
    Ik kan je garanderen dat ze tijdens het maken van hun kunst er 100% van genoten hebben.
    Wat dat aangaat ben ik het helemaal eens met Anna.
    Mijn man zegt altijd "het is maar wat een gek ervoor geeft".
    Mooie woordspeling in dit geval, met alle respect uiteraard.
    Met vriendelijke groeten,
    Tiff Adrichem
    beantwoord
  • Klopt Tiff, ze kunnen zo enthousiast zijn. Ik heb een keer geexposeerd en in een gedeelte van de ruimte hing en stond ook kunst van geestelijke gehandicapten. De vrijheid hoe ze hun kunst neerzetten op doek en drie dimensionaal, en de vrijheid hoe ze erover praten, was heel fijn om dat te kunnen ervaren.
    groetjes Jeltje
    beantwoord
  • Precies, daarom kan ik me voorstellen dat het al met al interessant is om het aan te schaffen, op te hangen of neer te zetten als je weet dat het puur vanuit het gevoel is gemaakt.
    Iets waar heel hard over nagedacht is verliest een bepaalde magie waar geen specifieke woorden voor zijn.
    Ik nam voorheen mijn dochter mee op cursus, zij maakte kleipoppetjes aan elkaar zonder armen, de keer daarop hoorde ik van mijn lerares dat de groep na ons zich afvroegen wie de poppetjes had gemaakt omdat ze er zo unique uitzagen,met trots vertelde zij dat haar cursist van 5 jaar die had gemaakt.
    (ik ook beretrots)kinderen hebben die magie ook,het is onvoorspelbaar,
    Wat ik probeer te zeggen,ik ben van mening dat er geen regel is om een prijs te bepalen.
    Ik geloof in dat stukje vrijheid+magie, dat je geen twee keer hoeft na te denken als je werk ziet, je wilt het of je wilt het niet.

    Groeten Tiff
    beantwoord
  • Beste Anne, Jeltje en andere lezers,

    Voor alle duidelijkheid. Ik exposeer en verkoop zelf (nog) niet. Ik zit in 't stadium van spelen, onderzoeken en ontdekken en hoop dit nog lang vol te houden. Ik werk zowel in brons als keramiek en heb een aantal concepten die ik eerst wil verdiepen. Bovendien ben ik zo'n perfectionist dat ik al jaren de grap maak dat bij mijn eerste expositie direct mijn oeuvre catalogus uit kan komen...... ;)

    Niettemin vind ik 't een interessante discussie die ook mij aan 't denken zet. Voorlopig als liefhebber en koper.
    Wat mij opviel is dat het "kunstzinnige deel" in de discussie zo weinig aandacht kreeg. Ik vroeg me af of iemand daar ook al richtlijnen voor had. Puur uit nieuwsgierigheid. Zelf ben ik jaren als docent dans werkzaam geweest op de dansacademie waar ook telkens de balans tussen technische kwalitieten en artistieke waarden ter sprake kwam. Vandaar mijn interesse. (En dat de snelheid van werken de prijs niet bepaalt daar had ik zelf in mijn stukje al antwoord op gegeven.)
    Dit "ongrijpbare" deel is toch ook een stukje van de prijs. Net zoals de prijs / kwaltiteit een altijd terugkomend thema is en een sub-onderdeel van deze discussie.
    Anne, ik kan je bevindingen over de kwalitiet onderschrijven. Maar, wat heerlijk is 't om dat ene object te vinden en te kunnen kopen om er vervolgens dagelijks van te genieten.

    Veel succes allemaal
    Vriendelijke groet,
    Lisette


    beantwoord
  • Heerlijk is dat toch Lisette ,spelen in je eigen speeltuin !

    Wat het kunstzinnige deel aangaat ,denk ik dat jij zelf als docent dans ,daar toch zeker een goede kijk op zal hebben .

    Inderdaad de balans ,tussen de technische kwaliteiten en de artistieke waarde, het ongrijpbare deel. Dat gaat ook op voor de beeldende kunst .

    Bij mij is het zo dat ik mij moet kunnen verbazen,verwonderen ,geraakt worden etc ,qua vorm ,kleur compositie,decoratie,techniek etc ,ik wil iets nieuws zien !

    Moeilijk om dit deel te beschrijven (het kunstzinnige deel ) ,maar het blijft een gevoelsmatig iets denk ik .

    groet Anne
    beantwoord
  • Hoi Anne
    Ik vind het mooi dat je het ongrijpbare deel zegt
    persoonlijk voel ik het ook zo,
    iets wat ik nog nooit gezien heb wat iemand zelf met zn eigen handen gemaakt heeft en het mij opeens persoonlijk aanspreekt kan iets magisch hebben.
    Ik vind t maar een bijzonder proces als het een ander gevoelsmatig kan raken op persoonlijk vlak.
    Lastig om daar een gemiddelde prijs aan te hangen,misschien wel niet toepasselijk in deze branche?
    Ik weet het ook niet exact....
    Het blijft boeiend!
    Vriendelijke groeten Tiff
    beantwoord
  • Hallo Liliane,
    Heb onlangs nog geexposeerd bij ons op het gemeentehuis en heb de prijs door iemand anders laten bepalen, die (een beetje) verstand van kunst heeft. Overigens vond hij mijn prijzen te laag.
    Ik ken het probleem, ben blij dat we daarover eens kunnen discusieren.
    Ik kijk ook wel bij andere exposities en vergelijk dan.
    Verder reken ik de kostprijs uit en doe dan twee maal "op de kop" zoals andere mensen dat noemen. Alleen bij grote, c.q. intensieve werkstukken gaat dat niet omdat daar erg veel tijd in gaat zitten. Bijv. kostprijs 25,00 euro dan wordt de prijs 75 euro.
    Ik vind jouw voorstel voor bieding een goed idee, maar of dat hier kan?
    beantwoord
  • Hallo Hans,
    Leuk dat ik jouw stukje tegenkwam. Ik loop al een tijd rond om mijn eigen atelier "professioneel" te maken, maar durf niet zo goed. (komen kosten en baten bij elkaar uit). Ik hoef hier nu nog niet van te leven, maar over anderhalf jaar heb ik geen uitkering meer. Kun je mij vertellen hoe jij dit hebt aangepakt?
    Groetjes,
    Tiny
    beantwoord
  • Hans,

    Het doet me goed jou antwoorden op deze discussie te lezen. Over heel de lijn ben ik het met je eens. Hopelijk steken de lezers er wat van op en volgens mij hebben de criticasters ongelijk. Zelf ben ik al 30 jaar prof. bezig en heb daardoor al heel wat hervaring opgedaan betreft verkoop en leefbaarheid. Ik vind het zeer mooi dat je je ervaringen zo open en eerlijk meedeeld met de bedoeling dat de lezer er wat van opsteekt. Ik kan enkel dit zeggen: Overlees en noteer alles aandachtig wat Hans heeft meegedeeld. Dit is meer dan een cursus waard.
    beantwoord
  • Dag Lucien,
    Mijn dank voor je gedenkwaardige woorden
    groeten
    Hans
    beantwoord
  • Lucien,

    Ik ben het absoluut met je eens. Heb al eerder geschreven dat ik blij ben dat Hans meedeed in deze discussie.
    Fijn dat jij ook nog even een positieve reactie plaatst.

    Nogmaals een ieder bedankt die iets heeft willen bijdragen aan de discussie: BEPALEN VAN EEN PRIJS.

    We zijn er niet uit, maar met een beetje goede wil kom je in ieder geval een heel eind verder.
    Succes allemaal,
    groet,
    Hanneke
    beantwoord

Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.