ALGEMEEN > Stoken > discussie over biscuitstook temperatuur
Ik stel geen vraag, maar wil graag de argumenten horen waarom de een op 950 of zelfs lager de biscuit stook doet en de ander voor hogere temperaturen kiest. Ik lees van alles op dit forum, heel interessant, we leren van elkaar, maar maken tenslotte onze eigen keuzes. Ben benieuwd of de beslissing voor een bepaalde temperatuur te maken heeft met het soort werk dat men meestal maakt, of men rekening houdt met zijn favoriete glazuren of engobes, of het werkstuk tenslotte op aardewerk of steengoed temperatuur gestookt gaat worden etc.
Kortom, ik hoop op een inspirerende discussie, waar iedereen van kan leren.
Tjalda.
Kortom, ik hoop op een inspirerende discussie, waar iedereen van kan leren.
Tjalda.
16 antwoorden
-
Wij zijn op 980 a 1000 graden gaan zitten omdat dat het werk hard genoeg maakt om met een tang te kunnen dompelen,er niet te veel aanzuiging is als er geschiderd moet worden.en er niet zo snel beschadigingen op treden tijdens het verwerken en opslaan van de biscuit.
We stoken alleen dunne werkjes biscuit het dikkere werk glazuren we meteen op de droge klei.
Frans -
Voor raku stook ik de biscuit op 950 graden, aangezien het zwart van de zaagselton dan beter pakt. Voor aardewerk of steengoed stook ik iets hoger, 1000-1020, om dezelfde redenen als Frans.
-
Vanaf 800°C start de ' burning out ' fase en gaat door tot 1000°C. ( SK 015a tot SK 5a )Ook op 800°C begint de vitrificatie. Bij aardewerkklei ( < 1150°C ) is dit intenser dan bij steengoedklei. Aardewerk gaat dus eerder mechanisch steviger worden dan steengoed.
In de ' Burning out ' fase gaat voornamelijk Carbon en Zwavel vluchtig worden. Dit proces heeft zijn piek tot 1000°C. Let wel dat dikwandige stukken meer tijd nodig hebben dit Carbon en Zwavel vrij te maken dan dunwandig werk. Ook de samenstelling van de klei speelt hier mee. Zo gaat Pyriet-houdende klei meer Zwavel moeten vrij geven.
Het is niet zo als men 1000°C afleest, dat de klei reeds SK 5a bereikt heeft. Het is daarom best bisquit te stoken op 950°C en niet lager.
-
Ik doe de biscuitbrand op 900°C omdat tussen 850°C en 900°C de klei het meest poreus schijnt te zijn. Al zal dat waarschijnlijk per kleisoort verschillen.
De reden dat ik het object zo poreus mogelijk wil hebben is om de glazuur vervolgens zo veel mogelijk IN de klei kwijt te kunnen waardoor deze het object OF mooi helder van kleur maakt OF heel goed waterdicht, OF beiden.
Maar dit is theorie, aangezien mijn praktijk ervaring nog niet voldoende is om mijn theorie voor 100% te bevestigen of "lek te schieten" (en te moeten aanpassen).
mvg
Liset -
Liset, meestal is het zo dat de scherf te poreus is en te snel het water uit het glazuur onttrekt. Het is wel een misvatting dat het glazuur in de scherf moet trekken om beter te ogen. Meer poreuze scherf zal bij het kwasten meer glazuur opnemen waardoor je de indruk krijgt dat deze door de scherf wordt opgenomen. Iets horen bisquit-stook en een laagje extra kwasten is in principe beter. Maar goed, als het maar goed resultaat geeft en daar gaat het per slot om.
-
In principe is een temperatuur van 900-930 gr.c voldoende voor een goede biscuit-stook.
Door een groot temperatuurverschil over de ovenlading, is het noodzakelijk om op een hogere temperatuur de biscuitstook te stoken.
Afstooktemperatuur van biscuit op 1060 gr.C geeft de werkstukken een hogere strekte, omdat hier een reactie in de klei voor zorgt.
Leo Eussen -
Leo, als je met aardewerkklei werkt zal deze niet meer poreus genoeg zijn om probleemloos te glazuren. Indien het nodig is om tot 1060°C te stoken om voldoende mechanisch stevig te zijn, bevat deze klei te weinig Al²O³. Verder heeft het totaal geen zin om zoals ik heb beschreven, om hoger dan 950°C te stoken ( SK 5a )
-
Ik stook ergens tussen 950 en 980 graden, en ik zeg dus wel bewust "ergens", omdat het beste is tot 950 te stoken maar ook van belang is om lang genoeg de biscuit-stook aan te houden en men dan een effectieve eind temperatuur bekomt van "ergens" tussen 950 en 980.
voor specifieke gevallen die zeer dun en fragiel zijn of met kleisoorten met eigen toevoegingen maak ik stalen op diverse temperaturen en werk proefondervindelijk. -
MJK C, daar sluit ik me volkomen bij aan. Vandaar dat ik ook de SK (Seger Kegel) nummer er steeds bij geef.
-
@Lucien (7-5-2013 10:43:14),
Dus het grootste voordeel van hoge porositeit is dan eigenlijk niet de hoeveelheid opgezogen glazuur, maar eerder de snelheid waarmee glazuur wordt opgenomen ?
Zodat niet de kleur-verzadiging je winst is, maar het druiploos werken ?
Zodat je dus juist met heeel erg verdunde kleuren toch zeer fijne schilderingen kunt maken wanneer je scherf erg poreus is ?
En daaruit volgend zou dan je conclusie mogelijk kunnen zijn; dus bij zeer fijn schilderwerk met zeer sterk verdunde kleuren, kun je het beste nog voor de glazuurbak je werk beschilderen want dat is de scherf optimaal poreus ?
mvg
Liset -
Liset, dit werkt net andersom. Het afdruipen van het glazuur heeft een totaal andere oorzaak.
-
@Lucien,
"Dit werkt net andersom" zeg je.
Dus zeer fijn schilderwerk met zeer sterk verdunde kleuren, kun je het beste NIET doen op een scherf die optimaal poreus is ?
mvg
Liset -
Liset, als je bisquit stookt op 950°C is dit nog poreus genoeg op te schilderen. Té poreuze scherf zuigt als het ware het penseel aan, of je nu met al dan niet verdunde kleuren werkt. Als men er geen CMC of dergelijke gaat aan toevoegen is het soms nodig de scherf wat te bevochtigen. Optimaal poreus wil zeggen als je er vlot op kunt schilderen en het glazuur of pigment de tijd krijgt om op te drogen. Indien je echter boven 1000°C gaat bisquit stoken kan het gebeuren dat de scherf iets te langzaam het water gaat opnemen, maar dan enkel bij steengoedklei ( stookbereik tot 1250°C/1300°C ). Bij spuiten of dompelen zal een té poreuze scherf geen hinder betekenen.
-
@Lucien, ah ja, okee, dan klopte de gedachtengang toch wel, grotendeels.
Dank je wel.
mvg
Liset -
Ik wil iedereen die aan deze discussie heeft mee gedaan bedanken. Ik vond het voor mezelf leerzaam en denk ook voor andere forum bezoekers. Ik kan nu beter kiezen voor welke biscuittemperatuur ik kies ( dat is rond de 1000 graden)en wanneer ik ook nog pendel ( bij vrij dik werk) of wanneer niet.
Voor Raku stook ik op 950 graden.
Tjalda wesseling
-
Tjalda, inderdaad was je discussie-onderwerp voor mij ook een interessante. Ik ga naar aanleiding hiervan nu eens uit proberen wat voor scherf ik krijg bij 950°C biscuit-stook. Dus dank je wel voor het aansnijden van het onderwerp.:-)
mvg
Liset
Deze vraag is gesloten, er kunnen geen antwoorden meer aan worden toegevoegd.